Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

Konstytucja Królestwa

BPSK Nr 10
LDKD #26446
KONSTYTUCJA
KRÓLESTWA DREAMLANDU
[ogłoszono 1 lipca 2002 r.; poprawki z dniem: 1 lipca 2004 r., 21
czerwca 2005 r., 1 maja 2008 r., 18 maja 2008 r.]

Rozdział I
Podstawy ustroju konstytucyjnego

Artykuł 1.
1. Królestwo Dreamlandu jest demokratycznym federalnym wirtualnym państwem prawa.
2. Formą rządów jest monarchia.

Artykuł 2.
1. Podmiotem suwerenności i jedynym źródłem władzy w Królestwie Dreamlandu jest Naród.
2. Naród sprawuje swą władzę bezpośrednio, a także za pośrednictwem organów władzy państwowej.
3. Najwyższym bezpośrednim wyrazem władzy Narodu jest referendum.

Artykuł 3.
1. Władza państwowa w Królestwie Dreamlandu sprawowana jest na zasadzie podziału na władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej są niezależne.
2. Organami władzy ustawodawczej są Król i Parlament Królewski, władzy wykonawczej – Król, Rząd Królewski oraz ministrowie, a władzy sądowniczej – Król i sądy.
3. Parlament Królewski składa się z Senatu Królewskiego i Izby Poselskiej.

Artykuł 4.
1. Życie społeczne w Królestwie Dreamlandu opiera się na zasadach politycznego, ekonomicznego i ideologicznego pluralizmu.
2. Cenzura jest zabroniona; nie dotyczy to sądowego zakazu publikowania materiałów naruszających dobra osobiste innych podmiotów.

Artykuł 5.
Człowiek, jego życie i zdrowie, honor i godność, nietykalność i bezpieczeństwo są w Dreamlandzie najwyższymi wartościami i podlegają konstytucyjnej ochronie.

Artykuł 6.
1. Konstytucja ma najwyższą moc prawną, jest stosowana bezpośrednio i obowiązuje na całym terytorium Królestwa Dreamlandu. Ustawy i inne akty prawne nie mogą być sprzeczne z Konstytucją.
2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa są: Konstytucja, ustawy federalne, dekrety królewskie, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia federalne; prawem powszechnie obowiązującym na obszarze Prowincji jest również właściwe prawo krajowe.
3. Dekrety królewskie mając moc ustawy federalnej i mogą regulować kwestie dla których Konstytucja zastrzega formę ustawy, chyba że inaczej zaznaczono.
4. Ustawa federalna może stanowić, iż określone jej przepisy nie mogą być zmieniane ani uchylane w drodze dekretu królewskiego.

Rozdział II
Federacja

Artykuł 7.
1. Władze Prowincji mają obowiązek umożliwiać swobodne działanie i funkcjonowaniu władz federalnych na całym terytorium Królestwa Dreamlandu.
2. Władze federalne mają obowiązek umożliwiać swobodny rozwój lokalnych władz Prowincji.

Artykuł 8.
1. Królestwo Dreamlandu składa się z pięciu Prowincji:
(1) Furlandii;
(2) Luindoru;
(3) Morlandu;
(4) Surmali;
(5) Weblandu.
2. Wszystkie Prowincje są równouprawnionymi podmiotami Federacji.
3. Ustrój Prowincji określa jej normatywny akt zasadniczy i zgodne z nim akty normatywne; akty te stanowią prawo krajowe danej Prowincji.
4. Na czele Prowincji stoi powoływany i odwoływany przez Króla Namiestnik Koronny; dopuszcza się dodatkowo stosowanie krajowej tytulatury.
5. Zmiana granic Prowincji wymaga zgody Senatu Królewskiego.
6. Organem Federacji pozostającym pod bezpośrednią zwierzchnością Króla jest Domena Królewska; status Domeny Królewskiej określa ustawa federalna.

Artykuł 9.
1. Flagę państwową, godło i hymn Królestwa Dreamlandu, ich opis oraz tryb oficjalnego używania określa ustawa federalna.
2. Stolicą Królestwa Dreamlandu jest Królewskie Stołeczne Miasto Dreamopolis; status stolicy określa ustawa federalna.

Artykuł 10.
1. Do kompetencji Federacji należy ustalanie i realizowanie wspólnej polityki w zakresie:
(1) spraw zagranicznych;
(2) bezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego;
(3) obywatelstwa federalnego, w tym konstytucyjnie gwarantowanych praw i wolności podmiotów;
(4) współpracy między Prowincjami;
(5) wspólnego rynku i waluty;
(6) federalnego wymiaru sprawiedliwości;
(7) administracji federalnej;
(8) innych spraw określonych Konstytucją.
2. W celu zapewnienia środków koniecznych do należytego funkcjonowania Federacji dopuszcza się ustanowienie podatków federalnych w drodze ustawy federalnej, pobieranych za pośrednictwem Prowincji albo bezpośrednio.
3. Na budżet federalny składają się wszystkie ustawy federalne i dekrety królewskie przyznające środki pieniężne podmiotom finansowanym przez Skarb Królestwa; szczegółowy tryb ustalania budżetu określa ustawa.

Artykuł 11.
Sprawy zastrzeżone dla Federacji, w których nie ustanowiono przepisów federalnych pozostają, do czasu ich ustanowienia, w kompetencji poszczególnych Prowincji; nie dotyczy to spraw zagranicznych, waluty oraz federalnego wymiaru sprawiedliwości i administracji federalnej.

Artykuł 12.
1. Jednostką pieniężną Królestwa Dreamlandu jest dream (D).
2. Emisja, ochrona i zapewnianie stabilności dreama jest podstawową funkcją działania Centralnego Banku Dreamlandu.
3. Organizację systemu bankowego Królestwa Dreamlandu określa ustawa federalna.

Artykuł 13.
Królestwo Dreamlandu może uczestniczyć w organizacjach międzynarodowych i przekazywać im część swoich kompetencji zgodnie z umowami międzynarodowymi, jeśli nie pociąga to za sobą ograniczenia praw i wolności człowieka i obywatela i nie jest sprzeczne z podstawami ustroju konstytucyjnego.

Rozdział III
Prawa i wolności człowieka i obywatela

Artykuł 14.
1. Wszyscy ludzie są wolni i równi w swej godności i prawach.
2. Prawa i wolności człowieka, jako niezbywalne i nienaruszalne, są mu przyrodzone.
3. Ograniczenie konstytucyjnych wolności i praw jest dopuszczalne na podstawie ustawy i w trybie nią określonym, jeżeli jest to konieczne dla ochrony porządku konstytucyjnego.
4. Ustawą w rozumieniu niniejszego rozdziału jest również krajowy akt normatywny wydawany z udziałem organu kolegialnego; jeżeli Prowincja nie posiada organu kolegialnego, właściwy krajowy akt normatywny uznaje się za ustawę w rozumieniu niniejszego rozdziału po jego zatwierdzeniu przez Izbę Poselską.

Artykuł 15.
Prawa i wolności człowieka i obywatela utwierdzone w niniejszej Konstytucji nie stanowią listy zamkniętej.

Artykuł 16.
1. Sfera prywatnego życia obywatela jest nienaruszalna.
2. Każdemu gwarantuje się tajemnicę korespondencji.

Artykuł 17.
1. Wolność myśli, wiary i sumienia nie podlega ograniczeniom.
2. Przekonania, wyznawana religia ani wiara nie mogą być usprawiedliwieniem dla przestępstw lub nieprzestrzegania prawa.
3. Nikt nie może zmuszać ani być zmuszany do wybierania ani wyznawania jakiejkolwiek religii albo wiary.

Artykuł 18.
Zabrania się tworzenia i działalności partii politycznych oraz organizacji społecznych, których cele programowe lub działalność zmierzają do likwidacji niepodległości Dreamlandu, zmiany siłą ustroju konstytucyjnego, pogwałcenia suwerenności i integralności terytorialnej Królestwa, zagrożenia jego bezpieczeństwa, bezprawnego zagarnięcia władzy państwowej, propagowania wojny, przemocy, rozpalania nienawiści rasowej, religijnej, dokonania zamachu na prawa i wolności człowieka.

Artykuł 19.
1. Wszyscy ludzie są równi wobec prawa. Osoba której prawa i wolności są naruszane, ma prawo zwrócenia się do sądu.
2. Każdy uważany jest za niewinnego, dopóki wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu.
3. Każdy ma prawo do publicznego i sprawiedliwego rozpatrzenia swojej sprawy przez niezależny sąd złożony z niezawisłych sędziów.
4. Orzekanie i wykonanie kar może następować tylko na podstawie ustawy.
5. Nie można karać dwukrotnie tej samej osoby za to samo przestępstwo.

Artykuł 20.
1. Królestwo Dreamlandu chroni własność, w tym własność intelektualną, oraz prawo dziedziczenia.
2. Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie na cele publiczne i za pełnym odszkodowaniem, na podstawie orzeczenia sądu.
3. W przypadku ustania osoby fizycznej lub prawnej jej majątek przechodzi na uprzednio wskazaną przezeń osobę; ustawa określa sposób postępowania w razie nie wskazania następcy lub odrzucenia przezeń majątku.

Artykuł 21.
1. Każdy ma prawo do odszkodowania lub zadośćuczynienia ze środków publicznych Królestwa Dreamlandu za poniesioną szkodę lub krzywdę, spowodowane niezgodnymi z prawem decyzjami, działalnością lub bezczynnością federalnych organów władzy publicznej.
2. Ustęp poprzedzający stosuje się odpowiednio do Prowincji.

Artykuł 22.
1. Królestwo Dreamlandu chroni wolność działalności gospodarczej, w szczególności swobodę umów.
2. Królestwo Dreamlandu chroni słuszne interesy konsumentów oraz pracodawców i pracowników.

Artykuł 23.
1. Każdemu gwarantuje się prawo do zapoznania się z przysługującymi mu prawami i obowiązkami.
2. Wszelkie akty normatywne wymagają dla swego obowiązywania uprzedniego ogłoszenia.

Artykuł 24.
1. Zasady funkcjonowania Królestwa Dreamlandu w czasie stanu wojennego oraz wyjątkowego określa ustawa federalna.
2. Ograniczenie konstytucyjnych wolności i praw ze względu na stan wojenny lub wyjątkowy podlega kontroli sądowej po zniesieniu odpowiedniego stanu.
3. W czasie stanu wojennego lub wyjątkowego nie może zostać zmieniona Konstytucja, skład Parlamentu Królewskiego ani Sądu Królestwa, z wyjątkiem przypadków ustania członka wymienionego organu, określonych ustawą federalną.

Artykuł 25.
1. Każdy obowiązany jest przestrzegać postanowień Konstytucji i zgodnych z nią aktów normatywnych oraz nie naruszać dóbr osobistych innych osób.
2. Nieznajomość obowiązującego prawa nie zwalnia od odpowiedzialności.

Rozdział IV
Referendum

Artykuł 26.
Wola Narodu urzeczywistnia się w referendum organizowanych na terenie całego Królestwa Dreamlandu.

Artykuł 27.
1. Referendum ogólnonarodowe zarządza Król z własnej inicjatywy lub na wniosek Senatu Królewskiego.
2. Król zarządza referendum ogólnonarodowe także na wniosek grupy co najmniej 21 obywateli korzystających z pełni praw publicznych, jeżeli podpisy pod wnioskiem o przeprowadzenie referendum zebrano w co najmniej trzech Prowincjach i po co najmniej 7 podpisów w każdej Prowincji.
3. Niedopuszczalne jest referendum w sprawie uchwalenia budżetu, podatków lub amnestii.

Artykuł 27a.
1. Na terenie pojedynczej Prowincji organizuje się referendum lokalne.
2. Referendum lokalne zarządza Król lub Namiestnik Koronny właściwej Prowincji.
3. Referendum lokalne zarządza się na wniosek Namiestnika Koronnego właściwej Prowincji lub na wniosek grupy co najmniej 7 obywateli tej Prowincji korzystających z pełni praw publicznych, którzy w dniu złożenia wniosku zamieszkują daną Prowincję co najmniej od 4 miesięcy,
bądź od chwili uzyskania obywatelstwa.
4. Referendum lokalne zarządza się w sprawach dotyczących wyłącznie obywateli i mieszkańców właściwej Prowincji.
5. Wynik referendum lokalnego jest wiążący dla władz właściwej Prowincji w zakresie objętym przysługującymi im kompetencjami.
6. Jeżeli w referendum lokalnym społeczność Prowincji opowiada się za odwołaniem Namiestnika Koronnego tej Prowincji, Król odwołuje tego Namiestnika Koronnego w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników.
7. W sytuacji opisanej w ustępie poprzedzającym odwołany Namiestnik Koronny nie może ponownie pełnić tej samej funkcji przez 6 miesięcy od dnia odwołania.

Rozdział V
Król

Artykuł 28.
1. Król Dreamlandu jest głową państwa.
2. Król jest gwarantem konstytucyjnego porządku Królestwa Dreamlandu i w trybie określonym przez Konstytucję podejmuje kroki mające na celu ochronę suwerenności i niepodległości Dreamlandu oraz nienaruszalności jego granic.
3. Król określa podstawowe kierunki wewnętrznej i zagranicznej polityki państwa.
4. Król reprezentuje Dreamland w kraju i zagranicą.
5. Oficjalną tytulaturę królewską określa ustawa federalna.

Artykuł 29.
Korona Królestwa Dreamlandu przechodzi na następców w trybie określonym dekretem królewskim.

Artykuł 30.
1. Król jest Najwyższym Zwierzchnikiem Sił Zbrojnych Dreamlandu.
2. W przypadku agresji lub bezpośredniej groźby agresji, Król wprowadza na terytorium Królestwa Dreamlandu lub w poszczególnych jego częściach stan wojenny, niezwłocznie powiadamiając o tym Senat Królewski.
3. Senat Królewski może uchylić stan wojenny po ustaniu niebezpieczeństwa.

Artykuł 31.
1. Król może wydawać dekrety w sprawach zastrzeżonych dla Federacji .
2. Król może wydawać dekrety w sprawach należących do praw krajowych, jeżeli regulacja jest konieczna dla ochrony konstytucyjnych praw i wolności; tak wydane dekrety królewskie tracą moc z chwilą wejścia w życie odpowiednich przepisów krajowych.
3. Król w sprawach indywidualnych wydaje postanowienia.

Artykuł 32.
1. Jeżeli Król nie może przejściowo sprawować urzędu, wyznacza Regenta, który tymczasowo przejmuje obowiązki królewskie, jednak nie dłużej aniżeli przez okres trzech miesięcy.
2. Po trzech miesiącach, jeżeli przed ich upływem Król nie powróci do wykonywania swoich prerogatyw a nie można ustalić Następcy w oparciu o dekret królewski, o którym mowa w art. 29, Regent zarządza elekcję nowego monarchy.
3. Prawo udziału w elekcji przysługuje każdemu obywatelowi posiadającemu tytuł honorowy.
4. Szczegółowy tryb przeprowadzania elekcji, w tym zasady zgłaszania kandydatów do Korony Królestwa Dreamlandu, określa ustawa federalna.

Artykuł 33.
1. Za naruszenie Konstytucji i ustaw federalnych Król odpowiada przed Sądem Królestwa z wspólnego oskarżenia obu izb Parlamentu Królewskiego; z chwilą oskarżenia prerogatywy królewskie wykonuje Premier Rządu Królewskiego.
2. W razie skazania osoby noszącej Koronę Królestwa Dreamlandu przez Sąd Królestwa, o losie Korony decyduje Naród w referendum zarządzonym przez Senat Królewski.
3. Jeżeli większość głosujących opowie się za przejściem Korony Królestwa Dreamlandu na inną osobę, Senat Królewski niezwłocznie mianuje Regenta i zwołuje Sejm Elekcyjny.

Rozdział VI
Parlament Królewski

Artykuł 34.
1. Senat Królewski składa się z pięciu senatorów, po jednym z każdej Prowincji.
2. Regulamin Senatu Królewskiego określa jego ustrój wewnętrzny oraz tryb prowadzenia obrad, a także sposób wykonywania konstytucyjnych i ustawowych obowiązków innych organów publicznych wobec Senatu.
3. Regulamin Senatu Królewskiego może ustalić dopuszczalność głosowania negatywnego nad propozycją zarządzającego głosowanie; w takim wypadku propozycję uznaje się za przyjętą, jeżeli w wyznaczonym terminie swój sprzeciw zgłosi nie więcej aniżeli połowa ogólnej liczby senatorów.

Artykuł 35.
1. Senatorami są Namiestnicy Koronni lub wskazani przez nich zastępcy zaakceptowani przez Króla.
2. Senatorowie nie mogą prowadzić działalności nie dającej pogodzić się z godnością zajmowanego urzędu.
3. Senator nie może być pozbawiony pełnego dostępu do list dyskusyjnych bez zgody Senatu Królewskiego; nie dotyczy to tajności narady sędziowskiej.

Artykuł 36.
1. Izba Poselska składa się z posłów wybranych w bezpośrednich i tajnych wyborach ogólnokrajowych.
2. Liczbę posłów oraz szczegółowy tryb przeprowadzenia wyborów określa ustawa federalna.
3. Do Izby Poselskiej stosuje się odpowiednio art. 34 ust. 2 i 3.

Artykuł 37.
1. Izba Poselska rozpatruje przedłożony jej projekt ustawodawczy, uchwalając go zwykłą większością głosów.
2. Marszałek Izby Poselskiej przekazuje projekt ustawodawczy w wersji zaakceptowanej przez Izbę Senatowi Królewskiemu.
3. Senat Królewski rozpoznaje w ciągu 21 dni przedłożony projekt ustawodawczy, przyjmując go w całości, wnosząc doń poprawki albo odrzucając go w całości zwykłą większością głosów; bezskuteczny upływ terminu jest równoznaczny z przyjęciem projektu w całości.
3a. Na wniosek Marszałka Senatu Izba Poselska może przedłużać czas przysługujący Senatowi na rozpoznanie projektu.
4. Marszałek Senatu Królewskiego przekazuje uchwalony przez Senat Królewski i Izbę Poselską projekt ustawodawczy Królowi.
5. Jeżeli Senat Królewski wniósł poprawki do projektu lub go w całości odrzucił, Marszałek Senatu Królewskiego przekazuje projekt Izbie Poselskiej, która może w ciągu 14 dni odrzucić stanowisko Senatu Królewskiego większością 2/3 głosów; nieodrzucenie w terminie stanowiska Senatu jest równoznaczne z jego akceptacją.
6. W sytuacji określonej w ustępie poprzedzającym, po rozpatrzeniu stanowiska Senatu Królewskiego lub bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu, Marszałek Izby Poselskiej przekazuje projekt ustawodawczy Królowi.
7. Królowi przysługuje w ciągu 7 dni od przedłożenia prawo odmówienia zatwierdzenia projektu ustawodawczego jako ustawy albo zwrócenia się do Sądu Królestwa z wnioskiem o zbadanie konstytucyjności projektu. Król niezwłocznie ogłasza ustawę uznaną za zgodną z Konstytucją.
7a. Król odmawia podpisania ustawy, którą Sąd Królestwa uznał za niezgodną z Konstytucją. Jeśli jednak niezgodność z Konstytucją dotyczy poszczególnych przepisów ustawy, a Sąd Królestwa nie orzeknie, że są one nierozerwalnie związane z całą ustawą, Król może podpisać ustawę z pominięciem przepisów uznanych za niekonstytucyjne.
7b. W razie zatwierdzenia lub bezskutecznego upływu terminu określonego w ust. 7, Król niezwłocznie ogłasza ustawę.
7c. Jeżeli Król nie ogłasza ustawy mimo upływu 9 dni od przedłożenia projektu, a nie złożył wniosku do Sądu Królestwa o zbadanie zgodności projektu ustawy z Konstytucją, lub nie ogłasza ustawy mimo upływu 3 dni od orzeczenia Sądu Królestwa o zgodności ustawy z Konstytucją, ogłoszenia dokonują wspólnie obaj Marszałkowie.
7d. Jeżeli Król nie ogłasza ustawy mimo upływu 3 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia Sądu Królestwa uznającego projekt ustawy za częściowo niezgodny z Konstytucją, przy czym Sąd Królestwa nie orzekł, że niezgodne z Konstytucją przepisy są nierozerwalnie związane z całą ustawą, ogłoszenia dokonują wspólnie obaj Marszałkowie z pominięciem przepisów uznanych za niekonstytucyjne.
7e. Zwrócenie się przez Króla do Sądu Królestwa z wnioskiem o zbadanie konstytucyjności projektu ustawodawczego wstrzymuje bieg terminu określonego w ust. 7.
8. Jeżeli Król odmówił zatwierdzenia przedłożonego projektu ustawodawczego, Parlament Królewski może uchylić królewskie weto ponownie przegłosowując projekt, w ciągu 14 dni od dnia zwrócenia nie zatwierdzonego projektu przez Króla, w obu izbach większością 2/3 głosów wszystkich członków danej izby; w razie uchylania weta królewskiego, ustawę ogłaszają wspólnie obaj Marszałkowie.

Artykuł 38.
Inicjatywa ustawodawcza przysługuje Królowi, senatorowi, posłowi, Rządowi Królewskiemu, Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz grupie liczącej co najmniej pięciu obywateli.

Rozdział VII
Rząd Królewski

Artykuł 39.
1. Rząd Królewski składa się z Premiera, kierującego pracami Rządu, oraz ministrów.
2. Król powołuje i odwołuje Premiera, a na jego wniosek poszczególnych ministrów; Król może samodzielnie odwołać ministra.

Artykuł 39a.
1. Premier, w ciągu 14 dni od dnia powołania przez Króla, ma obowiązek zwrócić się do Izby Poselskiej z wnioskiem o udzielenie mu wotum zaufania. Izba Poselska udziela wotum zaufania bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.
2. W razie odmowy udzielenia wotum zaufania, o którym mowa w ustępie poprzedzającym, Król powołuje Premiera, który ma obowiązek zwrócić się do Parlamentu Królewskiego z wnioskiem o udzielenie mu wotum zaufania.
Parlament Królewski udziela wotum zaufania bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy jego ustawowego składu.
3. W razie odmowy udzielenia wotum zaufania, o którym mowa w ustępie poprzedzającym, Król rozwiązuje Izbę Poselską i zarządza przedterminowe wybory.

Artykuł 39b.
Premier w imieniu swoim i ministrów zwraca się do Króla z wnioskiem o odwołanie z pełnionych funkcji w dniu ukonstytuowania się Izby Poselskiej kolejnej kadencji. Król przychyla się do tego wniosku.

Artykuł 39c.
1. Każda z izb Parlamentu Królewskiego może zwrócić się do Króla o odwołanie określonego ministra lub całego Rządu Królewskiego.
2. Izba Poselska może uchwalić wotum nieufności wobec ministra lub Premiera większością 2/3 głosów; wotum nieufności wobec Premiera uznaje się za skierowane wobec całego Rządu Królewskiego.
3. W razie uchwalenia wotum nieufności, Król przychyla się do stanowiska Izby Poselskiej albo rozwiązuje ją i zarządza przedterminowe wybory.

Artykuł 40.
1. Rząd Królewski w szczególności:
(1) opracowuje i przedstawia Królowi budżet i zapewnia jego wykonanie;
(2) zapewnia realizację jednolitej polityki finansowej, kredytowej i pieniężnej;
(3) zapewnia realizację jednolitej polityki w dziedzinie kultury, nauki, edukacji, zabezpieczenia społecznego;
(4) zarządza własnością federalną;
(5) podejmuje działania w zakresie realizacje polityki zagranicznej;
(6) podejmuje działania w zakresie zapewniania praworządności, praw i wolności obywateli, ochrony własności i porządku publicznego oraz zwalczania przestępczości;
(7) realizuje inne kompetencje przyznane mu przez Konstytucję Dreamlandu, ustawy oraz dekrety królewskie.
2. Tryb działania Rządu Królewskiego, w tym zasady podziału zadań między poszczególnych ministrów, określa ustawa federalna; art. 34 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 41.
1. Na podstawie i w celu wykonania Konstytucji oraz ustaw federalnych i dekretów królewskich, Rząd Królewski wydaje rozporządzenia federalne oraz zapewnia ich wykonanie.
2. Rozporządzenia federalne mogą zostać uchylone ustawą federalną lub dekretem królewskim.
3. Ustawa federalna może powierzyć ministrowi wydanie rozporządzenia w określonej sprawie.

Artykuł 42.
1. Za naruszenie Konstytucji, ustaw lub dekretów królewskich, a także prawa krajowego, członkowie Rządu Królewskiego ponoszą odpowiedzialność przed Sądem Królestwa.
2. Z aktem oskarżenia przeciwko członkowi Rządu Królewskiego występuje Król lub Senat Królewski.

Rozdział VIII
Władza sądownicza

Artykuł 43.
1. Wymiar sprawiedliwości w Królestwie Dreamlandu sprawuje Król oraz podległe mu judykacyjnie Sąd Królestwa, Sąd Prowincji i sądy krajowe.
2. Król sprawuje najwyższą władzę sądowniczą osobiście, jeżeli jest to konieczne dla zachowania należytego wymiaru sprawiedliwości.
3. Sąd wyjątkowy może być ustanowiony tylko na czas wojny; jego orzeczenia podlegają rozpatrzeniu przez sąd właściwy po ustaniu stanu wojennego.
4. Sąd Prowincji jest federalnym sądem ogólnie właściwym w I instancji w sprawach, w których przewidziana jest dwuinstancyjność postępowania.
5. Prowincja może utworzyć własny sąd I instancji (sąd krajowy).
6. Szczegółową organizację sądownictwa określa ustawa federalna.

Artykuł 44.
Sądy wydają wyroki w imieniu Króla.

Artykuł 45.
1. Postępowanie sądowe jest co najmniej dwuinstancyjne; nie dotyczy to skarg na działalność organów administracji, jeżeli przewidziano administracyjny tryb odwoławczy lub odwołanie bezpośrednio do Króla.
2. Środkiem odwoławczym od wyroków wydanych w pierwszej instancji przez Króla jest wniosek o ponowne rozpatrzenie.

Artykuł 46.
1. Sędziów Sądu Prowincji mianuje Król za zgodą Senatu Królewskiego.
2. Sędziowie są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji Dreamlandu; sędziowie nie mogą odmówić zastosowania innych aktów normatywnych zgodnych z Konstytucją.
3. Jeżeli rozstrzygnięcie sprawy na podstawie aktów normatywnych jest niemożliwe, dopuszczalne jest orzekanie na podstawie zasad słuszności i utrwalonych zwyczajów.
4. Usunięcie sędziego z urzędu możliwe jest jedynie w drodze sądowego orzeczenia dyscyplinarnego.
5. Sędzia nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani administracyjnej bez zgody Sądu Królestwa.
6. Sędziów sądów krajowych mianuje Król za zgodą Senatu Królewskiego, na wniosek właściwego Namiestnika Koronnego.
7. Król może powoływać i odwoływać asesorów mających uprawnienia sędziowskie w zakresie orzekania w pierwszej instancji w określonej kategorii spraw.
8. Obywatele mogą uczestniczyć w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości w I instancji jako sędziowie pokoju.

Artykuł 47.
1. Sędziom przysługuje uposażenie odpowiednie do zakresu ich obowiązków i godności sprawowanego urzędu.
2. Sędzia może być, za swoją zgodą, przeniesiony w stan spoczynku, z zachowaniem prawa do dotychczasowego uposażenia, jeżeli pełnił swój urząd przez okres wskazany ustawą federalną.
3. Sądownictwo finansowane jest wyłącznie z budżetu Królestwa.

Artykuł 48.
1. Sąd Królestwa składa się z sędziów mianowanych przez Króla za zgodą Senatu Królewskiego.
2. Król mianuje Prezesa Sądu Królewskiego spośród sędziów Sądu Królestwa na sześciomiesięczną kadencję, jeżeli sam nie przewodniczy.

Artykuł 49.
1. Sąd Królestwa jest naczelnym organem sądowym Królestwa Dreamlandu.
2. Sąd Królestwa orzeka w sprawie zgodności ustaw federalnych, dekretów królewskich, rozporządzeń federalnych, ratyfikowanych umów międzynarodowych oraz krajowych aktów normatywnych z Konstytucją Dreamlandu.
3. Sąd Królestwa rozstrzyga spory kompetencyjne między federalnymi lub krajowymi organami władzy publicznej, a także orzeka w sprawach między Prowincjami lub Federacją oraz w sporach kompetencyjnych między organami władzy publicznej.
4. Postępowanie określone w dwóch ustępach poprzedzających jest jednoinstancyjne.
5. Jeżeli Król osobiście sprawuje najwyższą władzę sądowniczą, przewodniczy Sądowi Królestwa albo przejmuje całość jego jurysdykcji.

Artykuł 50.
Ustawa federalna może rozszerzyć krąg funkcjonariuszy publicznych odpowiedzialnych przed Sądem Królestwa za naruszenie Konstytucji lub innych aktów normatywnych.

Artykuł 51.
1. Prokuratora Generalnego Królestwa Dreamlandu powołuje i odwołuje Król za zgodą Senatu Królewskiego.
2. Prokuratorów Prowincji powołuje i odwołuje Prokurator Generalny Królestwa Dreamlandu.
3. Kompetencje, organizację i tryb działalności Prokuratury określa ustawa federalna oraz prawo krajowe w zakresie jemu właściwym.

Rozdział IX
Obrona i Armia Dreamlandu

Artykuł 52.
1. Za bezpieczeństwo Królestwa odpowiada władza federalna.
2. Obroną Królestwa Dreamlandu zajmuje się Armia Królewska.
3. Na czele Armii Królewskiej stoi Marszałek Armii Królewskiej powoływany przez Króla.
4. Marszałek Armii Królewskiej powołuje struktury i tworzy zasady szkolenia żołnierzy i oficerów Armii Królewskiej.
5. Szczegółową organizację Armii Królewskiej oraz tryb sprawowania nad nią kontroli określa ustawa federalna.

Rozdział X
Zmiana Konstytucji

Artykuł 53.
Wnioski o wprowadzenie poprawek do Konstytucji mogą przedstawiać: Król, Senat Królewski, Izba Poselska, Rząd Królewski, Prezes Sądu Królewskiego oraz grupa licząca co najmniej pięciu obywateli.

Artykuł 54.
1. Zmian Konstytucji dokonuje się w formie poprawek uchwalonych przez Parlament Królewski większością 4/5 głosów pełnego składu i następnie zatwierdzonych przez Króla.
2. W przypadku referendum ogólnonarodowego poprawki do Konstytucji uważa się za przyjęte, jeśli głosowało za nimi więcej niż połowa wyborców biorących w głosowaniu, pod warunkiem, że w referendum wzięło udział więcej niż jedna trzecia ogólnej liczby obywateli uprawnionych do głosowania.

Rozdział XI
Przepisy końcowe i przejściowe

Artykuł 55.
1. Konstytucja Królestwa Dreamlandu wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
2. Z chwilą wejścia w życie Konstytucji Dreamlandu traci moc Traktat Federacyjny Królestwa Dreamland.
3. Do czasu ustanowienia nowych federalnych i krajowych aktów normatywnych, pozostają w mocy akty dotychczas obowiązujące w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z postanowieniami Konstytucji.