Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

W SP II/2009 [PGK v. Svoboda]

BPSK nr 1006
LDKD #31015

WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 26 lipca 2009 roku

Sąd Prowincji w Wydziale II Karnym w składzie:
SSK dr jur. net. Robert markiz van Buuren – przewodniczący

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 25 czerwca – 14 lipca 2009 roku
sprawy II/2009
z oskarżenia Prokuratury Generalnej Królestwa
przeciwko królowi seniorowi Pavlovi Svobodzie

oskarżonemu o to, że w dniach 1 marca 2009 roku o godzinie 12:26 i 26 listopada 2008 o godzinie 12:59 na forum Listy Dyskusyjnej Królestwa Dreamlandu użył umyślnie słów powszechnie uznawanych za wulgarne

– tj. o czyn z art. 41 k.k.

orzeka, co następuje:

  1. Oskarżonego króla seniora Pavla Svobodę uznaje n i e w i n n y m zarzucanych jemu czynów.

  2. Kosztami postępowania sądowego obciąża Prokuraturę Generalną Królestwa.

UZASADNIENIE

(1)
Pełen zapis przebiegu rozprawy dostępny jest w gmachu Sądu Prowincji – Wydziale II Karnym ( http://www.dreamland.net.pl/sk/viewtopic.php?f=16&t=134&st=0&sk=t&sd=a&start=0 ).

(2)
Aktem oskarżenia z dnia 27 maja 2009 roku Prokurator Generalny Królestwa (dalej: prokurator) oskarżył króla seniora Pavla Svobodę (dalej: oskarżony) o przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu na listach dyskusyjnych. Oskarżenie opiera się na dwóch wiadomościach zawierających (w ocenie prokuratora) słowa powszechnie uznawane za wulgarne, tj. wiadomościach z dnia 26 listopada 2008 roku i 1 marca 2009 roku o numerach – odpowiednio LDKD #29091 oraz LDKD #30130.

(3)
Dnia 30 czerwca 2009 roku oskarżony podtrzymał swoje stanowisko i linię obrony prezentowaną w trakcie postępowania przygotowawczego w Prokuraturze. Oskarzony podnosi, iż zgodnie z art. 8 ust 2 kk żadne działanie nie może być uznane za przestępstwo, jeżeli nie stwierdzono w nim szkodliwości społecznej i takową szkodliwość społeczną powinno się wskazać oskarżonemu. Jednak prokuratura nie zdołała przedstawić żadnego dowodu na wyrządzenie jakiejkolwiek szkody, wobec czego nie można przedstawić oskarżonemu żadnych zarzutów. Oskarżony argumentuje to tym, iż mogłoby to wprost naruszać gwarantowaną konstytucyjnie wolność słowa, której ograniczenie nie może nastąpić bez konieczności ochrony porządku publicznego. W dalszej części oskarżony podnosi, iż ani jedna z jego wypowiedzi nie zaburzyła porządku publicznego i nigdy nie miała ku temu zamiarów. Żaden z subskrybentów listy dyskusyjnej nie wyraził swojego sprzeciwu wobec użycia przedmiotowego słowa (nawet Moderator) zatem należy przypuszczać, iż nikt nie poczuł się urażony/obrażony. Oskarżony przypomina, iż „Sprawa obraca się wokół jednego słowa użytego, w jednym wypadku jako część związku frazeologicznego, w drugim przypadku jako zabieg retoryczny dla podkreślenia emocji w ramach dużo obszerniejszych i merytorycznych wypowiedzi.” Na koniec Oskarżony wskazał, iż jest aktywnym uczestnikiem listy dyskusyjnej i każda próba ograniczenia wolności wypowiedzi, wobec braku sprzeciwów społecznych wywołanych daną wypowiedzią, będzie niezgodna z literą prawa i może stanowić cenzurę oraz ograniczenie swobód obywatelskich.

(4)
Sąd 5 lipca wyznaczył oskarżycielowi termin na złożenie oświadczenia końcowego. Oskarżyciel w dniu 12 lipca złożył oświadczenie, w którym stwierdził, iż zebrany materiał dowodowy wraz z orzecznictwem sądów wskazuje jednoznacznie, iż czyny oskarżonego posiadają znamiona przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu na listach dyskusyjnych. Oskarżyciel wskazał, iż używanie słów powszechnie uznawanych za wulgarne jest zauważalne i piętnowane „przez właściwe organy”, do których oskarżyciel zaliczył tutaj Moderatora LD KD, a na dowód przedstawił dwie decyzje (LDKD #29056 oraz LDKD #29101). Oskarżyciel przytacza w tym miejscu również fragment orzeczenia Sądu Prowincji w podobnej przedmiotowo sprawie. Podsumowując, prokurator domaga się dla oskarżonego sprawiedliwej i wychowawczej kary.

(5)
13 lipca 2009 roku sąd wyznaczył termin oskarżonemu na złożenie oświadczenia końcowego. Na początku oświadczenia złożonego 13 lipca, oskarżony podnosi, iż aby móc zdecydować o ewentualnej szkodliwości i posiadania znamion przestępstwa przez daną wypowiedź, czy słowo, należy rozważyć je w szerszym kontekście, który może mieć bardzo zróżnicowany charakter. O wulgarności nie można orzekać bez analizy kontekstu wypowiedzi oraz jej przekazu. Oskarżony twierdzi, iż jego wypowiedzi nie miały charakteru obraźliwego i nie kwalifikują się jako czyny przestępcze. Zarówno cytowanie słów powszechnie uznawanych za wulgarne, które to nie jest bezpośrednim wyrażeniem emocji wypowiadającego, jak i używanie związków frazeologicznych (nawet zawierających słowa powszechnie uznawane za wulgarne) „w takim a nie innym kontekście nie wykracza poza normy dyskusji”. Oskarżony przypomina, iż nawet Moderator nie podjął żadnych działań mających na celu napiętnowanie danej wypowiedzi, a przytoczone w postępowaniu dwie decyzje dotyczą innych spraw. Oskarżony podnosi, iż jest to efektem rozpoznawania przez Moderatora każdej sprawy indywidualnie i w szerokim kontekście, co dotyczy również orzeczeń sądowych. Oskarżony prosi o indywidualne przeanalizowanie tej sprawy w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem, uwzględniając przepisy prawa.

(6)
Mając na uwadze zgromadzony w toku całego przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zważono, co następuje:

(6.A)
Użycie słowa uznawanego za wulgarne musi być zawsze rozważane w kontekście całej wypowiedzi, uwzględniając przy tym sytuację, w której było użyte oraz emocje wypowiadającego. Sąd również musi podchodzić do każdej sprawy indywidualnie, gdyż nawet pozornie bardzo podobne przedmiotowo sprawy mogą różnić się okolicznościami popełnienia czynu zabronionego. I tak właśnie się stało w tej sprawie. Oskarżyciel przytacza w trakcie postępowania dwie decyzje Moderatora, które były wydane w innych sprawach i nie mogą tutaj znaleźć racji bytu z uwagi na odmienne okoliczności ich wydania. Moderator nie postanowił o ukaraniu oskarżonego żadną z kar porządkowych, co świadczy o tym, iż nie uznał wypowiedzi oskarżonego za obraźliwą, niestosowną, czy godzącą w porządek publiczny.

(6.B)
Sąd pragnie przypomnieć, iż jak słusznie zauważył oskarżony, aby móc ograniczyć wolność wypowiedzi – wolność gwarantowaną konstytucyjnie, należy przedstawić dowody na fakt bezpośredniego zagrożenia dla porządku publicznego. W przedmiotowej sprawie żadnego dowodu nie przedstawiono. Prokurator nie był w stanie wskazać osób, które wyraziły się negatywnie na temat rzekomej wulgarności wypowiedzi oskarżonego. Argumentem za takim a nie innym rozstrzygnięciem sprawy jest również fakt, iż Moderator nie uznał wypowiedzi oskarżonego za wulgarne i godzące w porządek na listach dyskusyjnych Królestwa.

(6.C)
Dwie wypowiedzi załączone do aktu oskarżenia nie kwalifikują się jako czyny przestępcze, gdyż jedna z nich zawiera związek frazeologiczny, powszechnie używany w języku polskim, natomiast druga, jak wskazał oskarżony jest wyłącznie wyrażeniem emocji i nie miała charakteru ani przesłania obraźliwego dla kogokolwiek. Taki sam wyraz miała wypowiedź oskarżonego, którą przytoczył oskarżyciel w złożonym przez siebie wniosku dowodowym. Sąd opiera swe postanowienie właśnie wobec braku sprzeciwu społecznego, który to byłby wyznacznikiem szkodliwości społecznej i mógłby być podstawą do skazania sprawcy w myśl kk oraz ograniczenia wolności słowa, którego możliwość jest precyzyjnie określona w Konstytucji.

(6.D)
Sąd postanowił o kosztach sądowych z uwagi na przegranie sprawy przez Prokuraturę Generalną.

(6.E)
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

(-) dr jur. net. Robert markiz van Buuren

POUCZENIE
Od wyroku, jako wydanego w I instancji, przysługuje apelacja w terminie 7 dni od urzędowego ogłoszenia, którą należy złożyć na ręce Prezesa Sądu Królestwa.