SK 2005/10/P [Krieg et al.]

POSTANOWIENIE SĄDOWE
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
z dnia 24 czerwca 2005 r.

My, Artur I Piotr, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Luindoru, Morlandu, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.

wykonując Naszą prerogatywę w zakresie sprawowania najwyższej władzy sądowniczej,

postanawiamy, co następuje:

I. Z chwilą opuszczenia stanowiska prokuratora, osoba dotychczas je zajmująca traci wszelkie uprawnienia prokuratorskie.

II. Kosztami postępowania obciążamy Skarb Królestwa.

III. Stwierdzamy prawomocność postanowienia z chwilą jego urzędowego ogłoszenia.

UZASADNIENIE

(1)
Przebiego postępowania jest jawny a jego akta są publicznie dostępne w Sali Rozpraw Wydziału V Prezydialnego. Z tego względu uzasadnienie nie zawiera relacji z przebiegu postępowania.

(2)
Wnioskodawcy domagali się skorzystania przez Sąd Królestwa z jego prerogatywy w zakresie precedensu sądowego, celem ustalenia, że osoba zajmująca dotychczas stanowisko prokuratora, zachowuje przewidziane dla tego urzędu uprawnienia również po odwołaniu ze stanowiska.

(3)
Prokuratura Królestwa jest konstytucyjnym organem władzy publicznej, ze swej istoty stanowiącym szczególny łącznik między władzą wykonawczą w jej działalności zmierzającej do zapewnienia bezpieczeństwa oraz władzą sądowniczą. Konstytucja Królestwa – dostrzegając wagę tego organu – powierzyła szczegółową regulację jego organizacji i kompetencji podkonstytucyjnym aktom normatywnym, przesądzając jedynie o sposobie powoływania i odwoływania prokuratorów: Prokuratora Generalnego Królestwa i prokuratorów poszczególnych Prowincji. Bardziej szczegółowo prokuratorskie uprawnienia określa m.in. art. 3 ustawy federalnej z dnia 9 października 2002 roku o Prokuraturze (j.t. – BPSK Nr 455; http://dreamland.l.pl/sk/sk/articles.php?id=455).

(4)
Sąd Królestwa miał już okazję rozważać kwestię związaną z uprawnieniami prokuratorskimi. W sprawie SK 2004/4/P (BPSK Nr 142; http://dreamland.l.pl/sk/sk/articles.php?id=142) Sąd uznał, że dopuszczalne jest występowanie w postępowaniu karnym, jako oskarżyciela publicznego, pełnomocnika Prokuratora Generalnego, jednakże tylko wówczas, gdy sąd orzekający uzna to za służące przyspieszeniu zakończenia przewodu sądowego i wydania wyroku. Jak wynika z uzasadnienia postanowienia, sąd orzekający winien jednak rozważać dopuszczalność takiego rozwiązania poprzez pryzmat interesu oskarżonego, który ma prawo do należycie przeprowadzonego procesu. Zaznaczono wówczas, że jest to odstąpienie od zasady stanowiącej, że sprawę może z ramienia Prokuratury prowadzić jedynie prokurator.

(5)
W przedmiotowej sprawie nie zachodzi konieczność odwołania się do instytucji sądowego precedensu. Zagadnienie sprowadza się w istocie do pytania, co oznacza pojęcie odwołania ze stanowiska. Wnioskodawcy twierdzą, że z obowiązujących przepisów nie wynika, że przez odwołanie dochodzi do wygaśnięcia określonych uprawnień. Zapatrywanie to w żadnej mierze nie może być uznane za prawidłowe. Wszelkiego rodzaju uprawnienia związane są z zajmowanym stanowiskiem, czy też pełnioną funkcją; nie przynależą one samej osobie jako takiej. Dreamlandczyk powołany na stanowisko prokuratora ma pewne kompetencje dlatego, że został powołany. Sam fakt powołania nie powoduje, że uprawnienia prokuratorskie spływają na niego jako na osobę fizyczną. Odwołanie jest zaś niczym innym, jak czynnością przeciwną do powołania, zmierzającą do zniesienia jego skutków na przyszłość. Wskutek tego wraz z odwołaniem, funkcjonariusz traci szczególnego rodzaju pełnomocnictwo do sprawowania określonej części władzy publicznej. Przyjęcie zapatrywania proponowanego przez wnioskodawców prowadziłoby do zanegowania jakiegokolwiek znaczenia faktu odwołania, czy wręcz samego urzędu prokuratorskiego. Gdyby bowiem przyjąć, że uprawnienia mogą co do zasady – do czego zmierza wniosek – przysługiwać bez zajmowania stanowiska, to „prokurator” stawałby się nie określeniem stanowiska, lecz tytułem. Innymi słowy, przyjęcie logiki wniosku prowadziłoby np. do uznania, że królowie seniorzy zachowują wszelkie prerogatywy Korony. Tymczasem „król senior” to właśnie tytuł, wyraz uznania, ale bez jakichkolwiek prerogatyw królewskich, jako że te w całości skupione są w osobie aktualnie panującego monarchy, ale tylko jak długo, jak długo trwa dane panowanie. To właśnie dalsze przysługiwanie określonych uprawnień, mimo odwołania, wymagałoby wyraźnej podstawy w obowiązującym prawie, albo przynajmniej dającej się zasadnie ustalić w toku poszukiwania przez organ władzy sądowniczej rozstrzygnięcia precedensowej kwestii.

(6)
Konieczne jest również rozstrzygnięcie zagadnienia procesowego sprowadzającego się do pytania, czy w sytuacji, gdy w postępowaniu o dokonanie wykładni obowiązujących przepisów albo udzielenia odpowiedzi na pytanie prawne organ je rozpoznający dojdzie do konkluzji, że wniosek jest niezasadny w formie przedstawionej, winien wniosek taki oddalić, czy też rozstrzygnąć pozytywnie wbrew treści żądania. Wedle zasad ogólnych naszego kręgu kultury prawa właściwszym z formalnego punktu widzenia byłoby oddalenie wniosku jako niezasadnego. Ponieważ jednak pozycja orzecznictwa sądowego w dreamlandzkim porządku prawnym jest szczególna, oceniwszy zagadnienie także pod względem dostępności dokonywanej przez organy władzy sądowniczej interpretacji obowiązującego porządku prawnego, słusznym jest zawarcie w sentencji postanowienia rozstrzgnięcia pozytywnego, przedstawiającego rozstrzygnięcie postawionej wątpliwości niezależnie od tego, czy jest ono zgodne w wnioskiem, czy też mu przeciwne.

(7)
Postępowanie w sprawie dokonania wykładni obowiązujących przepisów albo udzielenia odpowiedzi na pytanie prawne jest jednoinstancyjne i nie przysługują w nim żadne środki odwoławcze, stąd postanowienie jest prawomocne z chwilą jego urzędowego ogłoszenia. Postanowienie wiąże sądy krajowe oraz inne organy władzy publicznej do czasu zmiany odpowiednich przepisów.