SK 2005/11/I [Muchlado v. Blue]
WYROK
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
My, Artur I Piotr, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Luindoru, Morlandu, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.
wykonując Naszą prerogatywę w zakresie sprawowania najwyższej władzy sądowniczej,
rozpoznawszy sprawę:
SK 2005/11/I [Muchlado v. Blue]
z powództwa:
Mateusza Muchlado;
przeciwko:
Nebuli Blue;
o:
zadośćuczynienie przez publiczne przeprosiny;
orzekamy, co następuje:
I. Oddalamy powództwo.
II. Kosztami postępowania obciążamy Skarb Królestwa.
UZASADNIENIE
(1)
Pełen zapis przewodu sądowego jest dostępny w Pałacu Sprawiedliwości – Sali Rozpraw II.
(2)
Mając na uwadze zgromadzony w toku całego przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zważono, co następuje:
(2.A)
Pozwem z dnia 27 lipca 2005 r. powód żądał zbanowania pozwanego na liście dyskusyjnej Królestwa. Oświadczeniem z dnia 23 września 2005 r. powództwo zostało zmodyfikowane i powód ostatecznie domagał się publicznych przeprosin na liście dyskusyjnej Królestwa. Pozwany nie uznał powództwa.
(2.B)
Postępowanie w przedmiotowej sprawie wskazało na potrzebę wyjaśnienia zasad procedowania w sprawach cywilnych. W pierwszej kolejności zważyć należy, że zgodnie z tradycją prawną Królestwa, kwestie procedury zostały pozostawione organom władzy sądowniczej, z pewnymi modyfikacjami tejże zasady w zakresie procedury karnej. Normatywny wyraz tej zasadzie daje art. 2 ust. 2 ustawy federalnej z dnia 28 października 2003 roku o Sądzie Królestwa (BPSK Nr 321). Jakkolwiek taki obowiązek nie wynika z obowiązującego prawa, opracowany został zbiór reguł postępowania, który udostępniono publicznie. Wprawdzie reguły te, z podziałem na poszczególne rodzaje spraw, nie mają mocy obowiązującej, to jednak Sąd Królestwa zastrzegł, że nie będzie od nich pochopnych odstępstw. Reguły te nie zostały formalnie urzędowo ogłoszone gdyż nie stanowią aktów normatywnych, jednakże o samym ich opublikowaniu poinformowano publicznie w trybie przewidzianym dla urzędowych ogłoszeń w dniu 2 sierpnia 2005 roku. Pełne wersje reguł dostępne są w Pałacu Sprawiedliwości.
(2.C)
Reguły postępowania przed Sądem Królestwa w Wydziale II Cywilnym (dalej: Reguły) jednoznacznie wskazują, że to strony przedstawiają dowody, gdyż organ władzy sądowniczej zasadniczo w tych sprawach z uprawnienia do przeprowadzenia dowodu z urzędu nie korzysta. Ciężar dowodzenia ciąży przy tym na tym, kto z danej okoliczności wywodzi skutki prawne. Zazwyczaj zatem do przedstawienia dowodów dążyć powinien powód.
(2.D)
W przedmiotowej sprawie zarządzeniem z dnia 29 sierpnia 2005 r. powodowi został wyznaczony siedmiodniowy termin na przedstawienie dowodów, który upłynął w dniu 5 września 2005 r. Powód odpowiedział na to zarządzenie dopiero w dniu 10 września 2005 r. a zatem po upływie wyznaczonego terminu, tłumacząc się niewiedzą, gdzie sprawa się toczy. Twierdzenie nie może być podstawą usprawiedliwiającą niedochowanie terminu już choćby dlatego, że w dniu 25 sierpnia 2005 r. obwieszczono o toczących się w Sądzie Królestwa sprawach na liście głównej Królestwa, wraz z bezpośrednim wskazaniem miejsca ich prowadzenia. Zgodnie z ogólnymi zasadami postępowania sądowego, czynność procesowa dokonana po wyznaczonym terminie jest co do zasady bezskuteczna, nawet jeżeli taki rygor nie został wprost zaznaczony przy wyznaczaniu terminu. W przypadku zarządzenia z dnia 29 sierpnia 2005 roku rygor został wskazany prawidłowo, choć odnosił się już do dalszych skutków złożenia po terminie. Skoro bowiem przywołanie dowodów po wyznaczonym terminie pozostaje bezskuteczne, to oznacza to iż w ramach procesu nie wprowadzono dowodów do gromadzonego materiału postępowania, a zatem okoliczności podniesione w pozwie nie zostały udowodnione, albowiem organ władzy sądowniczej przystępując do końcowego rozstrzygnięcia obowiązany jest uwzględniać jedynie te okoliczności, które znajdują się w materiale procesowym według stanu z chwili zamknięcia przewodu sądowego. Materiał ten w zakresie faktów zasadniczo obejmuje dowody wskazane przez strony, a także: (1) okoliczności wynikające z notoryjności powszechnej, czyli faktów powszechnie znanych, w rodzaju kolejności dni tygodnia, kalendarza; oraz (2) notoryjności sądowej, tj. okoliczności wiadomej organowi władzy sądowniczej z urzędu, to dotyczy przede wszystkim wiadomości o toczących się innych postępowaniach przed tym organem.
(2.E)
Mimo powszechnego charakteru listy dyskusyjnej Królestwa, nie jest ona objęta w całości notoryjnością powszechną ani sądową. Zakres jej szczególnego statusu określa art. 2 ustawy federalnej z dnia 17 marca 2004 roku o ogłaszaniu aktów urzędowych (j.t. – BPSK Nr 272), dopuszczalne jest również przyjęcie, iż w razie nieadekwatności listy właściwej Prowincji, ogłoszenie krajowego aktu urzędowego, dokonane na liście Królestwa, jest skuteczne. Brak jest jednak uzasadnienia dla przyjęcia, że szczególny charakter omawianej listy ma zwalniać powoda dochodzącego roszczenia o zadośćuczynienie od wykazania, że pozwany rzeczywiście dopuścił się działań naruszających dobra osobiste powoda. Skoro bowiem powód nie potrafiłby wskazać takich zachowań, to już choćby samo doświadczenie życiowe nakazywałoby przyjąć, że poczucie krzywdy, warunkujące stwierdzenie naruszenia dobra tego rodzaju, zgoła wcale nie wystąpiło. Wypada skądinąd zaznaczyć, że obie strony zgodnie przyjmują, że obowiązek poszukiwania dowodów nie ciąży na organie władzy sądowniczej, przy czym powód tym obowiązkiem zdaje się obciążać Prokuraturę. Czyni to jednak niezasadnie, skoro sprawa nie ma charakteru karnego, a sam nie zawiadamiał o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, a przynajmniej nie wskazał by takie zawiadomienie złożył w Prokuraturze Królestwa lub właściwej Prokuraturze Prowincji.
(2.F)
Ze względu zatem na nieusprawiedliwione uchybienie terminowi wyznaczonemu na złożenie wniosków dowodowych, koniecznym stało się pominięcie dowodów zgłoszonych w oświadczeniu powoda z dnia 10 września 2005 r.
(2.G)
Na marginesie jedynie należy zwrócić uwagę, że powód dążył do ugodowego zakończenia sporu. To zachowanie pozwanego w toku przewodu uzasadniło odstąpienie przez powoda od zamiaru zawarcia ugody. Jednakże w tym zakresie organ władzy sądowniczej nie może orzekać w ramach dochodzonego roszczenia, albowiem postępowanie stron w toku procesu podlega innym regułom porządkowym w postaci postępowania za obrazę sądu, określonego w art. 18 przywołanej wyżej ustawy federalnej o Sądzie Królestwa. Skoro jednak Sąd Królestwa w składzie rozpoznającym sprawę w dniach 29 sierpnia – 21 września 2005 r. nie uznał za właściwe skorzystanie z tego uprawnienia, nie powinien z niego korzystać na obecnym etapie również Król, sprawujący bezpośrednio wymiar sprawiedliwości w trybie art. 43 ust. 2 Konstytucji Królestwa.
(3)
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.
POUCZENIE
Od niniejszego wyroku przysługuje stronom środek zaskarżenia w postaci wniosku o ponowne rozpatrzenie, który należy złożyć za pośrednictwem elektronicznego formularza apelacji, dostępnego w Pałacu Sprawiedliwości, w terminie 7 dni od dnia urzędowego ogłoszenia wyroku.