P SK 2006/3/P [Wakowski]

POSTANOWIENIE

Dnia 20 stycznia 2006 roku

Sąd Królestwa w Wydziale V Prezydialnym w składzie:
Przewodniczący: Prezes Sądu Królestwa król senior Artur Piotr

po rozpoznaniu w dniach 15 – 20 stycznia 2006 roku
na rozprawie

sprawy: SK 2006/3/P
z pytania prawnego: Łukasza Wakowskiego
o treści następującej: „Komu należy wysłać swój testament, w sytuacji gdy Notariusz nie jest powołany?”

postanawia, co następuje:

I. W przypadku niewykonywania swoich kompetencji przez Notariusza Królestwa, organem właściwym do przyjęcia testamentu jest Prezes Sądu Królestwa.

II. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa.

Uzasadnienie

(1)
Zapis przebiegu postępowania dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości – Sala Rozpraw VIII (http://dreamland.l.pl/sk/sk/forum.php?page=&cmd=show&id=134&category=26).

(2)
Wnioskodawca uzasadniając treść pytania prawnego wskazał, że w chwili obecnej w Królestwie brak jest należycie ustanowionego Notariusza Królestwa. W ocenie wnioskodawcy brak jest regulacji przesądzających, jak należy postępować w sytuacji, gdy Notariusz Królestwa nie został powołany.

(3)
Ustawa federalna z dnia 6 listopada 2004 roku o martwych duszach i dziedziczeniu testamentowym (j.t. – BPSK Nr 362; dalej: ufmd), wprowadzając szczegółowe regulacje dotyczące zasad dziedziczenia testamentowego i ustawowego, stanowi realizację art. 20 ust. 1 i 3 Konstytucji Królestwa. Prawo wskazania następcy prawnego nie jest prawem przyznanym przez ustawodawcę, lecz stanowi jedno z konstytucyjnych uprawnień podmiotów podlegających dreamlandzkiemu prawu. Konieczne jest zatem zapewnienie tym podmiotom jego realizacji, stosownie do możliwości jakimi dysponują organy władzy publicznej.

(4)
Jak stanowi art. 14 ust. 4 ufmd, wskazanie spadkobiercy następuje poprzez złożenie u Notariusza Królestwa testamentu zawierającego oznaczenie następcy lub następców i określenie majątku dysponowanego przez testatora przypadającego konkretnemu spadkobiercy albo spadkobiercom, przy czym art. 14 ust. 8 ufmd zapewnia spadkodawcy (testatorowi) możliwość wyrażenia zmiany swojej ostatniej woli, ponieważ może on w każdej chwili anulować złożony testament lub zastąpić go nowym; decyzję o anulowaniu lub nowy testament składa się u Notariusza Królestwa. Jakkolwiek tekst ustawy federalnej jest tutaj dość nieprecyzyjny należy przyjąć, że prawo dreamlandzkie uznaje iż spadkobierca może w każdej chwili sporządzić nowy testament, którego rozrządzenia zastępują postanowienia testamentów wcześniejszych. Notariusz Królestwa posiada przy tym jedno bardzo istotne uprawnienie – zgodnie z art. 15 ufmd może zwrócić testament, który jest niemożliwy do zrealizowania. Wprawdzie odesłanie w tym artykule do bliżej nieokreślonego ust. 3 jest niejasne, skoro nie jest to artykuł złożony z kolejno numerowanych ustępów, to jednak stwierdzenie „lub innych” powoduje, że logiczna wykładnia prowadzi do wniosku, iż Notariusz Królestwa władny jest zwrócić testament, który jest niemożliwy do wykonania z dowolnego powodu. Jest to niezwykle szerokie uprawnienie. Dlatego też szczególnie istotne jest zapewnienie należytego poziomu realizacji przyznanych kompetencji.

(5)
Ustawodawca w sposób niewątpliwy wiąże stanowisko Notariusza Królestwa z trzecią sferą władzy publicznej – władzą sądowniczą. Przejawem tego jest treść art. 17 ufmd, który w ust. 1 wprost przesądza, że Notariusz Królestwa działa przy Sądzie Królestwa, zaś zgodnie z ust. 2 jest on powoływany i odwoływany przez Prezesa Sądu Królestwa. Tym samym ustawodawca w sposób jednoznaczny podkreślił wolę wykluczenia jakichkolwiek politycznych inklinacji notariatu. Z tego też względu poszukiwanie odpowiedzi na zadane pytanie musi uwzględniać obowiązek zapewnienia apolitycznego sposobu wykonywania kompetencji Notariusza Królestwa. Oznacza to konieczność powierzenia tych zadań organom władzy sądowniczej. Mając na uwadze iż powoływanie i odwoływanie Notariusza Królestwa należy do kompetencji Prezesa Sądu Królestwa, zasadnym jest powierzenie wykonywania zadań notariatu – w zakresie niezbędnym w obecnej sytuacji – Prezesowi Sądu Królestwa.

(6)
Postanowienie niniejsze, jako niepodlegające zaskarżeniu, jest prawomocne z chwilą jego urzędowego ogłoszenia. Wykładnia prawa dokonana na skutek pytania prawnego wiąże sądy krajowe oraz inne organy władzy publicznej do czasu zmiany odpowiednich przepisów.

Prezes Sądu Królestwa
(-) król senior Artur Piotr