Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

W SK 2006/5/I [Warior v. Luindor]

BPSK nr 505
LDKD #13071

WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 8 kwietnia 2006 roku

Sąd Królestwa w Wydziale II Cywilnym;
Przewodniczący: Prezes SK dr jur. net. Edward książę Krieg;

po rozpoznaniu w dniach 16 marca – 3 kwietnia 2006 roku;
na rozprawie;

sprawy: SK 2006/5/I;
z powództwa: Pawła van Warior;
przeciwko: Księstwu Luindoru;
o: wypłatę zaległego wynagrodzenia i zadośćuczynienia za niewywiązanie się z zawartej umowy;

orzeka, co następuje:

I. Oddala powództwo.

II. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa.

UZASADNIENIE

(1)
Pełen zapis przewodu sądowego jest dostępny w Pałacu Sprawiedliwości – Sali Rozpraw II (http://dreamland.l.pl/sk/sk/forum.php?page=&cmd=show&id=184).

(2)
Powód pozwem z dnia 12 stycznia 2006 roku zarzucił Księstwu Luindoru, że nie wypłacono mu wynagrodzenia należnego za 3 miesiące pracy w Radzie Ekspertów, zlikwidowanej w styczniu. Powód ocenił, że wynagrodzenie członka Rady Ekspertów wynosiło 50 D miesięcznie, stąd przy trzech miesiącach pracy należności wynoszą 150 D. Zażądał jednocześnie równowartości swojego miesięcznego wynagrodzenia jako zadośćuczynienie za niewywiązanie się z zawartej umowy.

(3)
Przedstawiciel pozwanego Księstwa Luindoru, Namiestnik Koronny tej prowincji, stwierdził, że nie posiada żadnej wiedzy na temat zatrudnienia powoda w strukturach administracji Luindoru. Wniósł również o uznanie za reprezentanta Księstwa poprzedniego Namiestnika Koronnego, Kaworu Nagisę. Sąd odrzucił ten wniosek, uznając, że, niezależnie od jego wiedzy, to aktualnie urzędujący Namiestnik Koronny pozostaje należycie umocowanym przedstawicielem swojej prowincji. Przedstawiciel pozwanego przyznał jedynie, że zgodnie z dającą się odtworzyć historią wypłat z konta bankowego prowincji powód otrzymał 2 listopada 2005 roku przelew w wysokości 50 D tytułem „rada eks X”.

(4)
Mając na uwadze zgromadzony w toku przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo Sąd Królestwa zważył, co następuje:

(4.A)
Aby sąd mógł uznać powództwo, strony musiałyby udowodnić co najmniej następujące okoliczności: pozostawanie przez powoda w stosunku pracy z prowincją Luindor w miesiącach od listopada 2005 do stycznia 2006 roku jako członka Rady Ekspertów tej prowincji oraz ustalenie miesięcznego wynagrodzenia powoda na 50 D. Powód nie zadał sobie trudu, by udowodnić którąkolwiek z tych okoliczności. Więcej nawet – nie tylko nie złożył w wyznaczonym czasie ani jednego wniosku dowodowego, ale nawet nie odpowiedział na wyraźne zapytanie sądu co do najbardziej istotnych okoliczności sprawy.

(4.B)
W tej sytuacji sąd mógł uznać za udowodnioną jedną tylko okoliczność przemawiającą za uznaniem powództwa, i to na podstawie czynności podjętych przez przedstawiciela pozwanego. 14 marca 2006 roku oświadczeniem w sprawie Namiestnik Koronny Luindoru przyznał, że zgodnie z wyciągiem z konta prowincji 2 listopada 2005 pozwany otrzymał 50 D tytułem „rada eks X”. Okoliczność ta nie wskazywała jednoznacznie ani na to, że było to istotnie właśnie wynagrodzenie, ani na to, za jaką usługę te pieniądze były wypłacone, ani – gdyby przyjąć, że było to wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków w ramach Rady Ekspertów – jakiego okresu to wynagrodzenie dotyczyło. Sąd jednak w ramach domniemania faktycznego uznał, że było to wynagrodzenie za pozostawanie powoda w stosunku pracy z prowincją Luindor jako członka Rady Ekspertów. Sąd nie mógł tutaj natomiast ponad wszelką wątpliwość stwierdzić, jakiego okresu to wynagrodzenie dotyczyło. By to stwierdzić, strony powinny udowodnić, za jaką stawkę miesięczną powód pracował.

(4.C)
W tej sytuacji sąd za udowodnione uznał jedynie, że powód pracował dla Księstwa Luindoru jako członek Rady Ekspertów. Nie jest to jednak wystarczające dla stwierdzenia czy roszczenia powoda w stosunku do prowincji Luindor są zasadne. Nie ma bowiem żadnych podstaw do stwierdzenia czy powód rzeczywiście pracował dla prowincji Luindor w okresie, którego dotyczą zarzuty. Skoro tak, to sąd w wyniku braku zainteresowania powoda toczącym się procesem nie mógł podtrzymać powództwa.

(5)
Mając powyższe na uwadze, sąd orzekł jak w sentencji.

POUCZENIE
Od niniejszego wyroku przysługuje stronom apelacja w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia, którą należy złożyć za pośrednictwem urzędowego formularza, dostępnego w Pałacu Sprawiedliwości.

Prezes Sądu Królestwa
(-) dr jur. net. Edward książę Krieg