Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

SK 2006/13/I [Woody v. Krieg]

BPSK nr 523
LDKD #19523

WYROK

W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 23 marca 2007 roku

Sąd Królestwa w Wydziale II Cywilnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SK król senior Artur Piotr

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 22 kwietnia 2006 roku – 19 marca 2007 roku
sprawy: SK 2006/13/I
z powództwa: Luke’a Woody’ego
przeciwko: Edwardowi księciu Kriegowi
o: przeprosiny i zadośćuczynienie pieniężne

orzeka, co następuje:

I. Nakazuje Edwardowi księciu Kriegowi złożenie na liście dyskusyjnej Królestwa, w ciągu 3 dni od uprawomocnienia się wyroku, przeprosin o treści następującej: „Przepraszam Luke’a Woody’ego za bezprawne przedłużenie pozbawienia dostępu do listy dyskusyjnej Królestwa, co nastąpiło wskutek niedołożenia przeze mnie należytej staranności w wykonywaniu obowiązków moderatora listy dyskusyjnej Królestwa”.
II. Zasądza od Edwarda księcia Kriega na rzecz Towarzystwa Wspierania Dreamlandzkich Przedsiębiorstw kwotę 1 D tytułem symbolicznego zadośćuczynienia.
III. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa.

UZASADNIENIE

(1)
Pełen zapis przebiegu przewodu sądowego dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości – Sala Rozpraw II.

(2)
Pozwem z dnia 21 kwietnia 2005 roku powód Luke Woody domagał się od pozwanego Edwarda księcia Kriega – w zakresie ostatecznie podlegającym rozpoznani w niniejszej sprawie – publicznych przeprosin na liście dyskusyjnej Królestwa oraz nawiązki w wysokości 100.000 D na rzecz wybranej przez Sąd fundacji, ze względu na bezprawne przedłużenie pozbawienia powoda dostępu do listy dyskusyjnej Królestwa. Żądanie oparto na nieterminowym przywróceniu powodowi pełnego dostępu do listy dyskusyjnej Królestwa.

(3)
Pozwany nie złożył odpowiedzi na pozew. Dopiero w oświadczeniu końcowym z dnia 13 marca 2007 roku ustosunkował się do twierdzeń powoda, przyznając fakt przedłużenia pozbawienia dostępu do listy dyskusyjnej Królestwa, wskazując jako przyczynę tego stanu niedołożenie należytej staranności, w szczególności nieuświadomienie sobie zmiany zasad funkcjonowania systemu informatycznego obsługującego listę dyskusyjną Królestwa. Pozwany podkreślił, że niezwłocznie po dostrzeżeniu błędu podjął starania o jego naprawienie i publicznie przeprosił pozwanego.

(4)
Mając na uwadze zgromadzony w toku całego przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zważono, co następuje:

(4.A)
Wobec przyznania faktów stanowiących podstawę pozwu, rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy wymaga wyłącznie analizy zasadności roszczeń zgłoszonych przez powoda w świetle praw Królestwa.

(4.B)
W pierwszej kolejności wypada zważyć, że przeprosiny, jako forma zadośćuczynienia niepieniężnego, jak i zadośćuczynienie pieniężne, stanowią przewidziane w prawie cywilnym środki ochrony dóbr osobistych. Warunkiem stosowania tych środków przez sąd jest zatem uprzednie stwierdzenie, że doszło do naruszenia dóbr osobistych. Sąd Królestwa w obecnym składzie uznaje, że wskazane wyżej remedia prawa cywilnego wydają się stanowić w warunkach Królestwa adekwatną ochronę nie tylko dóbr ściśle osobistych, ale również wszelkich praw konstytucyjnie gwarantowanych jednostce.

(4.C)
Żądanie przeprosin jest uzasadnione. Spóźnione zaprezentowanie dowodów przez pozwanego nie pozwoliło na zweryfikowanie twierdzeń o dokonanych przeprosinach. Nie kwestionując ich dokonania, podniesione wyżej spóźnienie uniemożliwiło Sądowi dokonanie oceny, czy przeprosiny te zostały złożone w sytuacji, w której powód miał już pełen dostęp do listy dyskusyjnej Królestwa. Zgłoszone żądanie zdaje się przy tym wskazywać, że przeprosiny te nie dotarły do powoda. Skoro zaś naruszenie jego konstytucyjnych praw do udziału w debacie publicznej nie zostało skutecznie zakwestionowane, przysługuje mu roszczenie o zadośćuczynienie naruszeniu, zaś forma przeprosin jest w tym zakresie zadośćuczynieniem jak najbardziej słusznym. Ponieważ powód nie sprecyzował formy przeprosin, Sąd ustalił ich treść w oparciu o bezsporny stan faktyczny w sprawie.

(4.D)
Jak wyjaśnił Sąd Królestwa w sprawie SK 12/I/03 [Jasiński v. Kamola], zadośćuczynienie pieniężne w realnej wysokości, ma zasadniczo na celu mieszczące się w ramach stosunków cywilnoprawnych ukaranie naruszającego dobra osobiste, stanowiące jednocześnie próbę wynagrodzenia krzywdy poszkodowanemu (BPSK Nr 108; uzas. pkt 9.F). Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa Sądu Królestwa, zasadniczą formą zadośćuczynienia pieniężnego pozostaje – zwłaszcza w ramach debaty politycznej – zadośćuczynienie w symbolicznej wysokości 1 D.

(4.E)
W okolicznościach przedmiotowej sprawy roszczenie o zadośćuczynienie pieniężne w jego realnej postaci nie poddaje się powyższym ustaleniom wprost. Nie można mianowicie tracić z pola widzenia tego, że doszło w niniejszej sprawie do zawinionego nadużycia przez funkcjonariusza Królestwa jego uprawnień władczych, co skutkowało – fakt, że przejściowym – pozbawieniem powoda jego praw konstytucyjnie gwarantowanych, a to prawa udziału w debacie publicznej, wywodzonego z art. 17 ust. 1 Konstytucji Królestwa, jak również potencjalnie prawa zapoznania się z przysługującymi mu prawami i obowiązkami – art. 23 ust. 1 Konstytucji Królestwa. Jednakowoż należy zważyć i to, że naruszenie tych praw nastąpiło wskutek uprzedniej moderacji powoda, której zasadności nie kwestionował. Przyczynił się on wobec tego swoim zachowaniem do powstania przedmiotowego naruszenia. W ocenie Sądu Królestwa zbliża to – choć niejako z innej perspektywy – badane naruszenie do sytuacji debaty politycznej. Z tych też względów Sąd Królestwa uznał za wystarczające zasądzenie symbolicznego zadośćuczynienia pieniężnego.

(4.F)
Sąd zasądził dochodzone zadośćuczynienie na rzecz jedynej fundacji zarejestrowanej w Centralnym Rejestrze Instytucji i Przedsiębiorstw, uwzględniając w tym zakresie żądanie powoda.

(5)
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Sędzia Sądu Królestwa
(-) król senior Artur Piotr

POUCZENIE
Od niniejszego wyroku przysługuje stronom apelacja, którą należy złożyć za pośrednictwem elektronicznego formularza dostępnego w Pałacu Sprawiedliwości (http://dreamland.l.pl/sk/sk/module.php?op=formularz_a), w terminie 7 dni od dnia urzędowego ogłoszenia wyroku.