Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

W SK 2006/23/I [Prok. v. Leninus et al.]

BPSK nr 608
LDKD #19559

WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 26 marca 2007 roku

Sąd Królestwa w Wydziale III Karnym;
Przewodniczący: Prezes SK dr jur. net. Edward książę Krieg;

rozpoznawszy w dniach 30 października 2006 roku – 26 marca 2007 roku;

sprawę: SK 2006/23/I [Prok. v. Leninus et al.];

z oskarżenia:
Prokuratora Generalnego Królestwa Dreamlandu;

przeciwko:
Arkadiuszowi van Leninusowi i Augustowi von Preludiusowi;

oskarżonym o to, że:
dokonali akcesu swoich osób do Królestwa Dreamlandu z tego samego komputera
– tj. o przestępstwo z art. 28 k.k.;

orzeka, co następuje:

I. Uznaje oskarżonego Augusta van Preludiusa za niewinnego zarzucanego mu czynu.

II. Stwierdza umorzenie postępowania w sprawie w zakresie dotyczącym Arkadiusza van Leninusa.

III. Ujawnia materiały dowodowe poprzez wyłożenie ich w dziale plików listy dyskusyjnej Królestwa Dreamlandu na okres co najmniej 7 (siedmiu) dni od ogłoszenia niniejszego wyroku.

IV. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa.

(1)
Przebieg postępowania dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości – Sala Rozpraw IV Wydziału III Karnego.

(2)
Aktem oskarżenia z dnia 29 października 2006 roku Prokurator Generalny zarzucił oskarżonym Arkadiuszowi van Leninusowi i Augustowi von Preludiusowi (dalej: oskarżeni), że zapisali się do Królestwa Dreamlandu z jednego komputera. Świadczyć o tym ma jednaki numer IP i host używany przy połączeniu. W przypadku Arkadiusza van Leninusa akces nastąpił w dniu 3 października, zaś w przypadku Augusta von Preludiusa w dniu 5 października 2006 roku. Tak opisanym czynem, oskarżeni mieli wypełnić znamiona czynu określonego w art. 28 kodeksu karnego (dalej: k.k.).

(3)
W krótkim streszczeniu przebiegu postępowania przygotowawczego Prokurator Generalny opisał, że oskarżony Arkadiusz van Leninus twierdził, iż jest ofiarą spisku „wrogów politycznych z prawicy monarchistycznej”. Winę oskarżonych udowadniać miały dwa zrzuty ekranu (tzw. „screenshoty”) dokonane przez członka Królewskich Służb Informatycznych Kazia markiza Wichurę. Oba ukazują rekordy bazy danych Centralnego Rejestru Mieszkańców udowadniające zbieżność numerów IP i nazw hostów użytych przez oskarżonych podczas rejestrowania się w Rejestrze oraz numery NIM tożsamości i adresy poczty elektronicznej.

(4)
W dniu 30 października 2006 roku otworzono postępowanie w sprawie i wezwano oskarżonych do wniesienia odpowiedzi na oskarżenie. W dniu 30 listopada 2006 roku, w związku z otwarciem postępowania w sprawie SK 2006/22/I z powództwa Prokuratora Generalnego przeciwko jednemu z oskarżonych, Arkadiuszowi van Leninusowi, o stwierdzenie ustania obywatelstwa, postępowanie w sprawie SK 2006/23/I zostało zawieszone do czasu wydania orzeczenia w postępowaniu cywilnym. Postępowanie niniejsze zostało odwieszone w dniu 31 grudnia 2006 roku i jednocześnie na podstawie wyroku w sprawie SK 2006/22/I umorzone w zakresie dotyczącym Arkadiusza van Leninusa.

(5)
W dniu 5 lutego 2007 roku na wniosek oskarżenia z oświadczeniem wystąpił powołany jako biegły Kazio markiz Wichura, członek Królewskich Służb Informatycznych. Potwierdził on autentyczność dowodów, a także ujawnił, że obie tożsamości wskazane w akcie oskarżenia głosowały w wyborach do Izby Poselskiej, czyniąc to w odstępie kilkudziesięciu sekund. Biegły stwierdził, że według jego wiedzy oba konta należą do jednej i tej samej osoby.

(6)
Mając na uwadze zgromadzony w toku przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zważono, co następuje:

(6.A)
Sąd wydał wyrok na podstawie materiałów dostarczonych przez oskarżyciela, Prokuratora Generalnego Królestwa Dreamlandu. Materiały te są dwoma zrzutami ekranu z baz danych Królestwa, udowadniającymi fakt akcesu do Królestwa oskarżonych z komputera komunikującego się z Siecią za pomocą tego samego numeru IP i adresu hosta. Okoliczności te sąd uznaje za prawidłowo udowodnione. Sąd jednocześnie pragnie podkreślić, że nie miał okazji zapoznać się z jakimikolwiek dowodami podpierającymi informacje dostarczone przez biegłego o tym, że oskarżeni głosowali w wyborach do Izby Poselskiej nie tylko z tego samego komputera, ale i w odstępie ledwie kilkudziesięciosekundowym. To twierdzenie biegłego nie zostało przez Prokuratora Generalnego udowodnione.

(6.B)
Sąd przyznaje, że fakt zapisania się dwóch osób z komputera komunikującego się z Siecią za pomocą jednego numeru IP i adresu hosta jest okolicznością zastanawiającą. Nie może być to jednak dowód przesądzający o bezspornej winie oskarżonych. Wprawdzie w tego rodzaju sprawach trudno oczekiwać dowodów absolutnie niepodważalnych – już choćby ze względu na ograniczenia wynikające z istoty świata wirtualnego – ale mimo to sąd uważa przedstawiony materiał dowodowy za absolutnie nieprzekonujący. Akces dwóch osób z tego samego numeru IP i adresu hosta nie jest jeszcze okolicznością wypełniającą znamiona czynu określonego w art. 28 k.k. tym bardziej, że nie udowodniono faktu „niedużego odstępu czasu” dokonania tych czynności, o czym wspomina biegły. Co prawda Prokurator Generalny w akcie oskarżenia sytuuje te czynności w czasie (Arkadiusz van Leninus miał zapisać się 2 października, zaś August von Preludius trzy dni później, 5 października 2006 roku), ale nie znajduje to żadnego odzwierciedlenia w materiale dowodowym: przedstawione sądowi rekordy z baz danych Królestwa nie obejmują daty zapisu.

(6.C)
Jak już wspomniano, wyroki w tego rodzaju sprawach mogą i muszą być ferowane na podstawie niekompletnych materiałów dowodowych, gdyż kompletnych zebrać nie sposób. Musi być jednak udowodnione choć jakieś minimum: zbieg różnych okoliczności wskazujących na dokonanie przestępstwa nie niezbicie, ale choć poszlakowo. W przedmiotowej sprawie pojawia się wprawdzie w oświadczeniu biegłego informacja, że oskarżeni głosowali w wyborach do Izby Poselskiej z tego samego numeru IP i adresu hosta w odstępie kilkudziesięciu sekund, ale nie znajduje to odzwierciedlenia w materiale dowodowym. W tej sytuacji sąd nie mógł uznać winy oskarżonych za jakkolwiek udowodnioną.

(6.D)
Jednocześnie sąd pragnie zauważyć, że nawet pomijając braki w materiale dowodowym, nawet sam akt oskarżenia zawiera trudny do zrozumienia brak: Prokurator Generalny nie wskazał swoich żądań. To także świadczy o niesatysfakcjonującej jakości wniesionego oskarżenia.

(7)
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Prezes Sądu Królestwa
(-) dr jur. net. Edward książę Krieg

POUCZENIE
Od niniejszego wyroku przysługuje stronom apelacja w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia, którą należy złożyć za pośrednictwem urzędowego formularza, dostępnego w Pałacu Sprawiedliwości. Dopuszczalne jest skarżenie samego rozstrzygnięcia o karze. Jako sąd wydający orzeczenie w I instancji należy wskazać Sąd Królestwa. W zarzutach należy wskazać, jakie błędy zdaniem skarżącego popełniono przy rozpoznawaniu sprawy w I instancji. W uzasadnieniu należy dokładnie przedstawić własną argumentację, nawiązując do uzasadnienia wyroku I instancji oraz materiału procesowego – w razie gdyby uzasadnienie wniosku było szczególnie obszerne, dopuszczalne jest przesłanie go w formie odrębnego pliku, z zaznaczeniem w formularzu tego faktu. Odrębne uzasadnienie należy wnieść w terminie przewidzianym dla złożenia wniosku. Niewniesienie wniosku w terminie, odrzucenie wniosku lub jego oddalenie będzie skutkować prawomocnością niniejszego wyroku.