W SP VIII/2008 [Karna przeciwko Taheto]

WYROK

W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 31 stycznia 2009 roku

Sąd Prowincji w składzie:

Przewodniczący – ASP dr jur. net. Robert markiz van Buuren

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 31 grudnia 2008 roku do 31 stycznia 2009 roku

sprawy VIII/2008 [Karna przeciwko Taheto]

z oskarżenia Prokuratora Generalnego Królestwa

przeciwko baronowi Taheto

oskarżonemu o to, że w dniu 24 listopada 2008 roku o godzinie 19:34 na forum Listy Dyskusyjnej Królestwa Dreamlandu użył umyślnie słów powszechnie uznawanych za wulgarne, tj. o czyn z art. 41 ustawy federalnej z dnia 12 marca 2004 roku Kodeks karny z późn. zm.

orzeka, co następuje:

I. Oskarżonego barona Taheto uznaje za w i n n e g o dokonania zarzucanego mu czynu, wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 41 k.k., i za to na tej podstawie wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 25 (dwadzieścia pięć) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 500 D (pięćset dreamów).

II. Zasądza od oskarżonego barona Taheto na rzecz Skarbu Królestwa – Prokuratury Generalnej Królestwa kwotę 1.500 D (jeden tysiąc pięćset dreamów) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

(1)

Pełen zapis przebiegu rozprawy dostępny jest w gmachu Sądu Prowincji – Wydziale II Karnym.

(2)

Aktem oskarżenia z dnia 29 grudnia 2008 roku Prokurator Generalny Królestwa (dalej: prokurator) oskarżył barona Taheto (dalej: oskarżony) o to, że użył umyślnie słów uważanych za wulgarne w wysłanej przez siebie wiadomości na forum Listy Dyskusyjnej Królestwa Dreamlandu.

(3)

Prokurator, w streszczeniu postępowania przygotowawczego, stwierdził, iż oskarżony użył słów uważanych za wulgarne w treści wiadomości, która została dołączone do aktu oskarżenia jako dowód w sprawie.

(4)

Dnia 31 grudnia 2008 roku otworzono postępowanie w sprawie i wezwano oskarżonego do odpowiedzi na akt oskarżenia. Oskarżony odmówił składania wyjaśnień oraz zrezygnował z przysługującego mu prawa do ustanowienia obrońcy oraz przyznania się do winy i wniesienia o dobrowolne poddanie się karze.

(5)

Dnia 16 stycznia 2009 roku Sąd wezwał prokuratora do wygłoszenia mowy końcowej. Oskarżyciel zabrał głos 23 stycznia 2009 roku. W oświadczeniu złożonym na sali sądowej, prokurator podtrzymał swoje stanowisko i powołał się tym samym na fragment uzasadnienia Sądu Królestwa (sprawa SK 2008/7/II, pkt 5.B uzasadnienia), w którym to Sąd uznał rzeczone słowo za jak najbardziej wulgarne i wyraził stanowisko, iż postępującej wulgaryzacji debaty nie należy dawać przyzwolenia. Ponadto oskarżyciel podniósł, iż należy umieć brać odpowiedzialność za własne postępowanie i wniósł o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie sprawiedliwej kary.

(6)

Mając na uwadze zgromadzony w toku postępowania materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zwarzono, co następuje:

(6.A)

Sąd wydał wyrok na podstawie dowodu przedstawionego przez Prokuratora Generalnego Królestwa w akcie oskarżenia. Jest to wiadomość, którą oskarżony wysłał w dniu 24 listopada 2008 roku (LDKD #29047). Zawiera ona w swojej treści słowa uważane powszechnie za wulgarne, co zostało potwierdzone w orzecznictwie Sądu Królestwa (fragment potwierdzający ten fakt został przytoczony w mowie końcowej oskarżyciela). Sąd pragnie podkreślić, iż nie poznał stanowiska oskarżonego gdyż ten odmówił składania wyjaśnień.

(6.B)

Sąd wyraża przekonanie, iż wulgaryzacja debaty Listy Dyskusyjnej Królestwa jest zjawiskiem niepokojącym i niepożądanym. Używanie słów uznawanych za wulgarne działa demoralizująco na innych uczestników debaty. Nie można zatem wnioskować i podnosić, iż użycie takiego słowa ma znikomą szkodliwość społeczną. Użycie rzeczonych słów de facto nie musi wpłynąć wcale na jedną, czy kilka osób, ale swym działaniem może dotknąć nawet kilkanaście, czy kilkadziesiąt osób. Ponadto pojawianie się takich słów w debacie znacznie obniża standardy kulturalnej dyskusji.

(6.C)

Sąd stoi na stanowisku, iż skoro ustawa karna wprost zabrania używania słów uważanych za wulgarne, to orzecznictwo sądów w tym kierunku nie może być inne aniżeli potępiające używanie tych słów i karanie za takie postępowanie. Przypomnieć należy, iż funkcją kary nie jest tylko fizyczne ukaranie sprawcy. Kara ma również za zadanie wychowywać oraz skłaniać wszystkich do unikania dokonywania czynów zabronionych, nawet tych najmniejszych. Sąd nie może przyzwalać na złe postępowanie przede wszystkim zgodnie z zasadą państwa prawnego i sprawiedliwości społecznej.

(6.D)

Sąd postanowił o wymierzeniu kary grzywny w takiej wysokości, gdyż uważa, że inna nie miałaby działania wychowującego. Ponadto sąd uważa, iż oskarżonego stać na poniesienie takiej kary, jako że pracuje i uzyskuje, zdaniem sądu, wynagrodzenie za pracę. Zwrot kosztów procesu jest oczywistym działaniem w związku z wygraniem sprawy przez oskarżyciela – Prokuratora Generalnego Królestwa.

(7)

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

(-) dr jur. net. Robert markiz van Buuren

Asesor Sądu Prowincji

POUCZENIE

Od niniejszego wyroku jako wydanego w I instancji stronie mającej interes prawny przysługuje apelacja, którą należy wnieść na adres Prezesa Sądu Królestwa, w terminie 7 dni od urzędowego ogłoszenia wyroku.