Ojciec Założyciel Klubu Politycznego św. Augustyna i niedościgniony jego ideolog, Gaston de Senancour, przed niemal dwoma laty inicjował powstanie formacji politycznej dreamlandzkich konserwatystów, która przez przeszło półtora roku cieszyła się niesłabnącym zainteresowaniem, w szczególności wśród młodego pokolenia Dreamlandczyków, na którym spoczywa szczególna odpowiedzialność za dalsze losy naszego Królestwa. Wiele niekorzystnych zjawisk w kraju sprawiło jednak, że szeregi najmłodszych wśród nas zostały przetrzebione, i to niezależnie od wyznawanych poglądów politycznych. Klub zawsze starał się stawiać właśnie na młodzież, rozbudzać w niej kreatywność i wolę do działania w Królestwie. To dotarło dziś do takiego punktu, w którym każdy widzi wyraźnie, jak łaknie się tych, o których niespecjalnie dbano lub których lekką ręką się pozbywano, stawiając na dzikie orgie starszych, bardziej odpornych czy wręcz agresywnych obywateli i stałych bywalców Dreamlandu.

Klub Polityczny św. Augustyna, jako formacja najbardziej doświadczona w sprawowaniu rządów w Królestwie, ponownie chce je objąć, by przysłużyć się budowie Królestwa lepszego i bardziej otwartego na ludzi, którzy zazwyczaj tworzyli naszą partię i zapełniali dreamlandzkie ulice, i na których najbardziej nam zależy. Odbudowa Królestwa takiego, jakim znało się je przed latami i za jakim wielu z Was tęskni, właśnie dla nich, przyszłych pokoleń, jest zobowiązaniem, które chcemy na siebie wziąć. Zdając sobie sprawę, że zmiany należy rozpocząć od samych siebie, zdecydowaliśmy się w ostatnich dniach na modyfikację podstaw programowych nakreślonych przez Ojca Założyciela, aby na tej bazie skonstruować dla Was program, który przy Waszym poparciu realizować będziemy z każdym działaczem, któremu nasze idee są najbliższe.

Niniejszym prezentuję lekko zmodyfikowane założenia programowe Klubu, które legną u podstaw naszego programu wyborczego.

---

Postulaty Klubu Politycznego św. Augustyna

I. POLITYKA WEWNĘTRZNA

• Statalizm – państwo zaskarbi sobie lojalność obywateli oferując im atrakcyjne warunki bytowe i swobodę działania.
• Monarchizm – udział monarchy w procesach decyzyjnych musi być wyraźny i mieć znamiona rozstrzygającego oraz asekuracyjnego; należy odbudować Dwór Królewski w starym stylu – jako grono doradców (dostojnicy, urzędnicy, namiestnicy, liderzy głównych sił politycznych), które współtworzy politykę królewską oraz dynastyczną; zlikwidowane mają zostać rady społeczne utworzone przez Regenta Asketila.
• Silna rola arystokracji – tytuł honorowy będzie miał wpływ na siłę głosu czy członkostwo w Dworze Królewskim.
• Obecność związków wyznaniowych w przestrzeni publicznej – aktywność związków wyznaniowych powinna się rozprzestrzenić na wszystkie kraje Królestwa; Klub będzie promować wartości chrześcijańskie przy poszanowaniu wolności religii.
• System głosów ważonych – każdy parlamentarzysta podczas wchodzenia i pracy w Parlamencie będzie otrzymywał określoną liczbę mandatów, zależnych od: tytułu honorowego, poziomu aktywności, nieprzerwanego stażu obywatelskiego, doświadczenia w strukturach władzy i administracji.
• Antykomunizm – z uwagi na realny wpływ komunizmu na obniżenie jakości i tempa życia w Królestwie, powinny być nieustannie podkreślane jego „osiągnięcia” na tym polu.
• Dyscyplina społeczna – brak ustawy o forum, „moderacja elastyczna”, prowincje i urzędy centralne strzegą porządku publicznego na własnych zasadach i na własnych podwórzach, forum główne (przestrzeń federalna) jest strzeżone przez wybieranego przez obywateli strażnika.
• Eliminacja nepotyzmu i względów dla osób zasłużonych – siła głosu osób z przerywanym stażem obywatelskim będzie niższa; osoby wracające do aktywności po pewnym czasie nieobecności będą traktowane na równi z osobami nowymi; nepotyzm będzie karalny.
• Walka z rozpasaniem obyczajowym – dostojnik i funkcjonariusz publiczny będzie zobowiązany przestrzegać zasad dobrego wychowania podczas pełnienia funkcji na Dworze Królewskim, Rządzie Królewskim, Parlamencie Królewskim lub Sądzie Królestwa pod rygorem utraty stanowiska i brakiem możliwości ponownego ubiegania się o nie przez określony czas.
• Promocja aktywności w krajach Królestwa – kraje będą otaczane opieką; władza federalna nie będzie odbierać im kompetencji; Rząd będzie aktywny „w terenie” w obrębie Domeny Królewskiej w aktualnie priorytetowych dziedzinach.
• Walka z biurokracją – prawo ma być zrozumiałe dla zwykłych obywateli, przejrzyste, precyzyjne, a zarazem zwięzłe; ma być tworzone z myślą o obywatelach, a nie prawnikach.

II. POLITYKA ZAGRANICZNA

• Język poprawności politycznej – Królestwo będzie okazywać szacunek innym mikronacjom niezależnie od ich stażu na arenie międzynarodowej, stając po stronie państw dążących do rozwoju i profesjonalizmu w stosunkach zewnętrznych i wewnętrznych.
• Sojusze – dotychczas utworzone sojusze zostaną ugruntowane i będą dalej rozwijane; nie będzie się tworzyć kolejnych bez określenia wspólnych celów.
• Doktryna polityki zagranicznej – Rząd zawsze określać będzie własne priorytety na arenie międzynarodowej, po uprzednim uwzględnieniu priorytetów Korony Dreamlandzkiej i poinformowaniu sojuszników.
• Wizyty zagraniczne – nastąpi powrót do odbywania regularnych wizyt zagranicznych na szczeblu szefa rządu i szefa dyplomacji, do różnych krajów świata.
• Awara Południowa – Królestwo zamknie ten rozdział, próbując podjąć rozmowy z Księstwem Sarmacji w tej sprawie i przy poszanowaniu obowiązujących umów.