DK o szczególnym trybie stwierdzania regencji [arch.]

BPSK Nr 181

LDKD #2587

DEKRET KRÓLEWSKI
z dnia 28 kwietnia 2004 roku

o szczególnym trybie stwierdzania regencji.

My, Artur I Piotr, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Morlandu, Solardii, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.

stanowimy, co następuje:

Art. 1.
1. Dekret niniejszy określa zasady postępowania w związku z sądowym stwierdzeniem regencji na skutek nagłej i niezapowiedzianej nieobecności Króla.
2. Dekret niniejszy stosuje się, jeżeli nieobecność Króla trwa co najmniej 7 dni.
3. Nieobecnością w rozumieniu ustępu poprzedzającego jest brak jakichkolwiek wiadomości przekazywanych na wniosek jednego z podmiotów określonych w art. 2 ust. 1 za pośrednictwem dowolnego środka łączności.

Art. 2.
1. W razie stwierdzenia wystąpienia okoliczności wskazanych w art. 1, Marszałek Senatu Królewskiego, Marszałek Izby Poselskiej i Premier Rządu Królewskiego składają wspólnie wniosek do Sądu Królestwa o stwierdzenie regencji i powołanie Regenta.
2. Sąd Królestwa orzeka w sprawie postanowieniem wydanym w pełnym składzie.
3. Sąd Królestwa po zbadaniu wystąpienia przesłanek, wydaje postanowienie o stwierdzeniu regencji i powołaniu Regenta albo o odmowie stwierdzenia regencji; na postanowienie zażalenie nie przysługuje.
4. W razie orzeczenia o odmowie stwierdzenia regencji, kolejny wniosek o którym mowa w ust. 1 może zostać zgłoszony nie wcześniej aniżeli po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia postanowienia.

Art. 3.
1. Sąd Królestwa powołuje Regenta zgodnie z wskazaniem Króla, złożonym uprzednio Prezesowi Sądu Królestwa i Marszałkowi Izby Poselskiej; jeżeli Król nie postanowi inaczej, wskazanie jest tajne.
2. Jeżeli Król nie wskazał osoby mającej zostać Regentem w trybie niniejszego dekretu, Sąd Królestwa powołuje na stanowisko Regenta Premiera Rządu Królewskiego.

Art. 4.
1. Jeżeli w ciągu 7 dni od złożenia wniosku w trybie określonym w art. 2 ust. 1 Sąd Królestwa nie wyda orzeczenia w przedmiocie wniosku, Marszałek Senatu Królewskiego wydaje postanowienie o stwierdzeniu regencji i powołaniu Regenta; na postanowienie zażalenie nie przysługuje.
2. Do postanowienia o którym mowa w ustępie poprzedzającym stosuje się odpowiednio art. 2 ust. 4 i art. 3.

Art. 5.
1. Król może w każdym czasie umorzyć postępowanie określone niniejszym dekretem.
2. O zakończeniu regencji przed upływem terminu, o którym mowa w art. 32 ust. 1 Konstytucji Królestwa, postanawia Król.

Art. 6.
Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.