Zbiór praw Królestwa Dreamlandu
 
Wróć do listy ustaw federalnych
Ustawa Federalna z dnia 9 października 2002 roku o Rzeczniku Praw Obywatelskich.


Sygnatura:
Status aktu prawnego:
Data ogłoszenia:
Data wejścia w życie:
Data uchylenia:
Historia zmian i/lub uchylenie:

BPSK nr 35
ARCHIWALNY
9 października 2002 roku
10 października 2002 roku
13 kwietnia 2009 roku
Uchylono BPSK nr 1489


USTAWA FEDERALNA
z dnia 9 października 2002 roku
o Rzeczniku Praw Obywatelskich.

 

Art. 1.
Rzecznik Praw Obywatelskich, zwany dalej „Rzecznikiem”, stoi na straży praw i wolności obywateli, określonych w Konstytucji Królestwa i innych aktach normatywnych.

Art. 2.
1. Rzecznika powołuje Senat Królewski, zwany dalej „Senatem”, na wniosek Marszałka Senatu lub grupy co najmniej trzech Senatorów.
2. Kadencja Rzecznika wynosi 3 miesiące od chwili ogłoszenia uchwały Senatu o jego wyborze.
3. Rzecznikiem może być obywatel Królestwa wyróżniający się znajomością prawa federalnego i praw krajowych, doświadczeniem oraz wysokim autorytetem ze względu na swe walory moralne.

Art. 3.
1. Senat może odwołać Rzecznika przed upływem kadencji, jeżeli ten:
(1) złożył na ręce Marszałka Senatu rezygnację z zajmowanego stanowiska;
(2) nie wywiązuje się ze swoich obowiązków przez okres dłuższy niż 3 tygodnie;
(3) dopuścił się rażącej obrazy prawa.
2. Senat podejmuje uchwałę w sprawie odwołania Rzecznika na wniosek Marszałka.

Art. 4.
1. Rzecznik jest w swej działalności niezawisły, niezależny od innych organów i odpowiada jedynie przed Senatem na zasadach określonych w ustawie.
2. Rzecznik nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej lub aresztowany bez zgody Senatu.
3. Z obowiązkami Rzecznika nie można łączyć innego zatrudnienia ani funkcji publicznej; nie dotyczy to działalności naukowej lub dydaktycznej.

Art. 5.
Każdy organ publiczny, w tym nie mający charakteru władczego, obowiązany jest współpracować z Rzecznikiem w zakresie ochrony praw i wolności obywateli.

Art. 6.
1. Rzecznik podejmuje czynności na wniosek lub z własnej inicjatywy.
2. Wniosek kierowany do Rzecznika jest wolny od opłat i nie wymaga zachowania określonej formy, jednakże winien zawierać oznaczenie wnioskodawcy.
3. Rzecznik po zapoznaniu się ze skierowanym do niego wnioskiem może:
(1) podjąć sprawę;
(2) przekazać sprawę właściwemu organowi federalnemu lub krajowemu, informując o tym wnioskodawcę;
(3) odmówić podjęcia sprawy, o czym zawiadamia wnioskodawcę, wskazując przyczyny odmowy.

Art. 7.
1. Podejmując sprawę Rzecznik może:
(1) samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniające;
(2) zwrócić się o zbadanie sprawy w całości lub określonej przezeń części do właściwych organów, w szczególności do Prokuratora Generalnego Królestwa Dreamlandu.

Art. 8.
1. Prowadząc postępowanie wyjaśniające, Rzecznik może zwracać się do każdego organu Królestwa lub właściwej Prowincji o udzielenie informacji mających, zdaniem Rzecznika, znaczenie w danej sprawie.
2. Organ, o którym mowa w ustępie poprzedzającym, obowiązany jest udzielić stosownych informacji, chyba ze są one objęte tajemnicą państwową.
3. Rzecznik może zwrócić się do Marszałka Senatu z wnioskiem o udzielenie zgody na dostęp do informacji objętej tajemnicą państwową; decyzja Marszałka o odmowie wyrażenia zgody podlega zaskarżeniu do Sądu Królestwa.

Art. 9.
1. Badając sprawę, Rzecznik zwraca szczególna uwagę na przestrzeganie praw i wolności obywatelskich przez organy publiczne działające w danej sprawie.
2. Po zbadaniu sprawy Rzecznik może:
(1) wyjaśnić wnioskodawcy, ze nie stwierdził naruszenia prawa i wolności obywatela;
(2) skierować wystąpienie do organu, organizacji lub instytucji, w których działalności stwierdził naruszenie praw i wolności obywatela;
(3) żądać wszczęcia postępowania w sprawach cywilnych, jak również wziąć udział w każdym toczącym się postępowaniu – na prawach przysługujących prokuratorowi;
(4) wystąpić z wnioskiem o ukaranie, a także o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia w postępowaniu w sprawach dyscyplinarnych.

Art. 10.
1. W wystąpieniu, o którym mowa w art. 9 ust. 2 (2)1, Rzecznik formułuje opinie i wnioski co do sposobu załatwienia sprawy, a także może żądać wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbowych.
2. Organ, organizacja lub instytucja, do których zostało skierowane wystąpienie, obowiązane są niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni, poinformować Rzecznika o podjętych działaniach lub zajętym stanowisku.

Art. 11.
Rzecznik może występować do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych dotyczących praw i wolności obywateli.

Art. 12.
1. Na zakończenie kadencji Rzecznik przedstawia Senatowi sprawozdanie ze swojej działalności.
2. Sprawozdanie Rzecznika obejmuje w szczególności omówienie spraw wpływających do Rzecznika i sposobów ich załatwienia oraz ogólną ocenę stanu poszanowania praw i wolności obywatelskich.
3. Marszałek Senatu ogłasza sprawozdanie Rzecznika wraz z uchwałą w sprawie jego zatwierdzenia.

Art. 13.
Wydatki związane z funkcjonowaniem Rzecznika pokrywane są ze Skarbu Królestwa.

Art. 14.
1. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich zapewnia należytą obsługę Rzecznika.
2. Rzecznik powołuje i odwołuje pracowników Biura i jest ich przełożonym.
3. Biuro działa na podstawie statutu ustanowionego zarządzeniem Rzecznika; Senat może uchylić zarządzenie w drodze uchwały.
4. Do obowiązków Biura Rzecznika należy w szczególności opracowanie i administrowanie witryną internatową Rzecznika.

Art. 15.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.