Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

SK 2005/12/P [Marszałek Senatu]

BPSK Nr 421

POSTANOWIENIE SĄDOWE
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
z dnia 4 września 2005 r.

My, Artur I Piotr, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Luindoru, Morlandu, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.

wykonując Naszą prerogatywę w zakresie sprawowania najwyższej władzy sądowniczej,

postanawiamy, co następuje:

I. Senatorowi przysługuje wynagrodzenie w pełnej wysokości, ustalonej w art. 6 ust. 1 ustawy federalnej z dnia 31 października 2002 roku o funkcjonariuszach Królestwa (BPSK Nr 88; http://dreamland.l.pl/sk/sk/articles.php?id=88) także wówczas, gdy pełnił swoje obowiązki przez okres niepełnego miesiąca.

II. Kosztami postępowania obciążamy Skarb Królestwa.

III. Stwierdzamy prawomocność orzeczenia z chwilą jego urzędowego ogłoszenia.

UZASADNIENIE

(1)
Zapis przebiegu postępowania dostępny jest w Sali Rozpraw Wydziału V Prezydialnego Sądu (http://dreamland.l.pl/sk/sk/forum.php?cmd=show&id=29&category=26).

(2)
Marszałek Senatu Królewskiego wnosił o dokonanie wykładni, czy przepisy dotyczące wypłaty wynagrodzeń sędziom i asesorom w zakresie, w jakim dotyczą ustalania wynagrodzenia za okres krótszy aniżeli miesiąc, tj. art. 16 ust. 4 ustawy federalnej z dnia 28 października 2003 roku o Sądzie Królestwa (j.t. – BPSK Nr 321; http://dreamland.l.pl/sk/sk/articles.php?id=321) oraz art. 6 ust. 3 dekretu królewskiego z dnia 28 grudnia 2004 roku o asesorach sądowych (BPSK Nr 320; http://dreamland.l.pl/sk/sk/articles.php?id=320), znajdują zastosowanie do senatorów. Wnioskodawca uzasadnił, że w prawie Dreamlandu brak jest przepisu określającego postępowanie w takiej sytuacji, gdy senator pełni swój urząd przez okres niepełnego miesiąca.

(3)
Również w ocenie Prokuratora Generalnego Królestwa brak jest regulacji odnoszącej się wprost do kwestii przedstawionej przez wnioskodawcę. Jednakże stosowanie analogii z przepisów dotyczących zasad wynagradzania sędziów i asesorów jest niezasadne. Powołana ustawa federalna o funkcjonariuszach Królestwa w art. 1 ust. 5 jednoznacznie przesądza, że nie stosuje się jej do sędziów, natomiast z porównania statusu sędziego i asesora wynika, że również nie znajduje ona zastosowania do asesorów. Skoro tak, to nie jest prawidłowe stosowanie analogii także w odwrotnym kierunku: z przepisów dotyczących sędziów i asesorów na sytuację prawną senatorów. Podsumowując swoje stanowisko, Prokurator Generalny stwierdził, iż wobec niemożności sięgnięcia do innych przepisów należy przyjąć, że senatorowi za niepełny miesiąc sprawowania funkcji należy się pełne wynagrodzenie miesięczne płatne z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie przysługuje.

(4)
Stanowisko Prokuratora Generalnego o niemożności stosowania analogii jest prawidłowe. Jednakże dla należytego rozstrzygnięcia konieczne jest dotrzeżenie i rozważenie jeszcze trzech dodatkowych aspektów przedmiotowej sprawy. Po pierwsze, wynagrodzenie jest ze swojej istoty świadczeniem będącym ekwiwalentem za wykonaną pracę, ewentualnie za gotowość jej wykonania. Po drugie, wprowadzenie w stosunku do senatorów, a w konsekwencji – także innych funkcjonariuszy Królestwa, łagodniejszego reżimu wynagradzania, prowadzić może do pytania o konstytucyjność takiego uprzywilejowania. Oba te argumenty przemawiałyby zatem za rozstrzygnięciem zrównującym zasady wypłat wynagrodzeń senatorów z tymi, które dotyczą zmniejszenia wynagrodzenia sędziego i asesora w razie wykonywania przez nich obowiązków przez niepełny miesiąc.

(5)
Poszukując prawidłowego rzstrzygnięcia przedstawionego problemu prawnego, należy mieć jednak na uwadze również zasadę ochrony słusznych interesów pracowników, wyrażoną w art. 22 ust. 2 Konstytucji Królestwa. Poza sporem pozostaje, że senator jest pracownikiem, choć jego status niewątpliwie pozostaje szczególnym, jak wszystkich osób piastujących kierownicze stanowiska państwowe. Pytanie zatem sprowadza się do tego, czy jest słusznym interesem pracowniczym senatora oczekiwanie, że będzie on otrzymywał miesięczne wynagrodzenie w pełnej wysokości również wówczas, gdy będzie senatorem tylko jeden dzień w danym miesiącu? Choć pozornie brzmi to paradoksalnie – tak. Słuszność tego oczekiwania opiera się na tym, że mimo wprowadzenia specjalnego przepisu ustalającego postępowanie w tym zakresie w aktach normatywnych regulujących status sędziego i asesora, zasady wynagradzania funkcjonariuszy Królestwa pozostały niezmienione, choć można to było uczynić zarówno ustawą federalną, jak i dekretem królewskim. Ten błąd w postaci niesharmonizowania obowiązującego prawa nie zmienia jednak faktu, że na gruncie teorii racjonalnego ustawodawcy należy przyjąć, iż nie było jego wolą zmienianie zasad wynagradzania funkcjonariuszy Królestwa, mimo zaostrzenia przepisów dotyczących wynagradzania sędziów i asesorów. Ewentualna niekonstytucyjność zaostrzonego reżimu, mającego zastosowanie wobec sędziów i asesorów, z racji jego dyskryminującego charakteru, nie może być naprawiona w przedmiotowym postępowaniu, albowiem wykracza to poza granice rozpoznania zakreślone treścią wniosku, jak również charakterem postępowania, które nie jest postępowaniem o stwierdzenie niekonstytucyjności przepisów.

(6)
W ustalonych okolicznościach zasadne wydaje się rozważenie przez organy władzy ustawodawczej konieczności zmiany obowiązującego prawa w taki sposób, aby obowiązujące w Królestwie reguły wynagradzania nie miały charakteru dyskryminującego.