UF o obronie Królestwa

USTAWA FEDERALNA
z dnia 20 sierpnia 2015 roku

o obronie Królestwa

Na podstawie artykułu 20 ustęp 5 Konstytucji Królestwa, w imieniu Jego Królewskiej Mości Marcina Mikołaja, Króla Dreamlandu, na wniosek Lordów Senatorów w Parlamencie Królewskim zgromadzonych, ogłasza się, co następuje:

Rozdział I. Przepisy ogólne

Art. 1.
1. Obroną Królestwa zajmuje się Armia Królewska.
2. Armia Królewska stanowiąc siły aktywne jest wspierana w wykonywaniu swojego zadania przez Królewskie Służby Informatyczne i Rezerwę.

Art. 2.
1. Zwierzchnikiem Armii Królewskiej jest Król.
2. Król postanawia o użyciu Armii Królewskiej poza granicami Królestwa z własnej inicjatywy lub na wniosek Rządu Królewskiego, w tym w celach wojennych.

Art. 3.
1. Stan wojny ogłasza Król wskutek:
(1) otrzymania aktu wypowiedzenia wojny przez państwo trzecie, także państwu sojuszniczemu, jeśli wymaga tego traktat sojuszniczy lub przekazania aktu wypowiedzenia wojny państwu trzeciemu;
(2) bezpośredniej agresji państwa trzeciego bez aktu wypowiedzenia wojny na terytorium, infrastrukturę informatyczną, interesy lub obywateli Królestwa bądź sojusznika, co wymaga jednakże potwierdzenia z jednoznacznym wykazaniem agresywnego działania państwa napastniczego.
2. W imieniu Królestwa wojnę państwu trzeciemu wypowiedzieć może Król.
3. Ogłaszając stan wojny Król:
(1) w przypadku napaści – wskazuje państwo agresora lub państwa agresorów;
(2) może powołać Radę Wojenną spośród szlachty i arystokracji Królestwa.
4. Stan wojny kończy ratyfikacja układu pokojowego lub całkowity upadek wrogiego państwa lub wrogich państw.

Rozdział II. Powszechny obowiązek obrony

Art. 4.
1. Każdy obywatel posiadający tytuł honorowy i nieprzebywający na urlopie zobowiązany jest do wypełniania powszechnego obowiązku obrony Królestwa w sytuacjach i zakresie określonym niniejszą ustawą.
2. W ciągu 14 dni od włączenia w poczet szlachty i arystokracji obywatel, o ile nie służy już w Armii Królewskiej, wzywany jest przez właściwe jej organy do dokonania wyboru specjalizacji wojskowej, po czym przenoszony jest do Rezerwy z najniższym stopniem wojskowym.
3. Specjalizację wojskową wybiera się spośród następujących:
(1) obrona terytorialna;
(2) bezpieczeństwo informatyczne;
(3) walka informacyjna;
(4) sabotaż i dywersja.
4. Zakres specjalizacji wojskowych określa zarządzenie Marszałka Armii Królewskiej, zwanego dalej „Marszałkiem”.

Rozdział III. Armia Królewska

Art. 5.
1. Armię Królewską tworzą siły i służby, których rodzaje i strukturę określa zarządzenie Marszałka.
2. Gwardia Królewska jest rodzajem sił zbrojnych bezpośrednio podlegającym Królowi, którego dowódcą jest Marszałek Dworu Królewskiego. Jej nadrzędnym celem jest zapewnianie bezpieczeństwa i ochrony Królowi i innym konstytucyjnym organom władzy, a także dyplomatom państw trzecich i Domenie Królewskiej.

Art. 6.
1. Zarządzanie strukturami organizacyjnymi Armii Królewskiej, w tym tworzenie Sztabu Głównego leży w kompetencjach Marszałka.
2. Tworzenie wszelkich instalacji wojskowych na terenie krajów federacji odbywa się za zgodą Króla.

Art. 7.
1. Marszałka powołuje i odwołuje Król.
2. W chwili powołania Marszałka Król nadaje mu stopień wojskowy marszałka, jeśli powoływany Marszałek pełnił wcześniej czynną służbę wojskową. W przeciwnym razie Król nadaje mu stopień wojskowy równy najwyższemu posiadanemu przez dowolnego żołnierza pozostającego w służbie czynnej.
3. Marszałek wydaje:
(1) zarządzenia w sprawach dotyczących upoważnień wynikających z niniejszej ustawy lub w sprawach generalnego funkcjonowania Armii Królewskiej;
(2) decyzje w indywidualnych sprawach jednostek wojskowych i rozstrzygnięć spraw wnoszonych na drodze służbowej przez żołnierzy;
(3) postanowienia w sprawach indywidualnych.
4. Król ma prawo uchylić lub zmienić każde zarządzenie lub decyzję wydaną przez Marszałka.

Art. 8.
1. W sprawach wojskowych Marszałek oraz odpowiednio niżsi stopniem wojskowi, wydają podległym żołnierzom rozkazy, stanowiące bezwzględny nakaz wykonania określonych czynności.
2. Niewykonanie rozkazu podlega karaniu w ramach dyscypliny wojskowej, niezależnie od ewentualnej odpowiedzialności ponoszonej na odrębnych zasadach, chyba że jego wykonanie w sposób oczywisty prowadziłoby do popełnienia przestępstwa przeciwko Królestwu.

Art. 9.
Dowódców sił i służb powołuje i odwołuje Król na wniosek Marszałka.

Art. 10.
1. System stopni wojskowych i awansów ustala Marszałek.
2. Stopnie wojskowe nadaje Marszałek w imieniu Króla, z wyjątkiem stopni wojskowych w korpusie generałów i admirałów, które nadaje Król z własnej inicjatywy lub na wniosek Marszałka.

Art. 11.
1. Uposażenie wojskowe przysługuje żołnierzom służby czynnej.
2. Uposażenie wojskowe Marszałka wynosi 8.000 D.
3. Uposażenie wojskowe żołnierza ustala się w ten sposób, że uposażenie wojskowe Marszałka dzieli się przez liczbę stopni wojskowych i mnoży przez numer stopnia wojskowego tego żołnierza. Do tak ustalonego uposażenia przysługuje dodatek funkcyjny, gdy żołnierz piastuje urząd wojskowy lub stanowisko dowódcze, w wysokości 10%, ale łącznie z uposażeniem podstawowym nie może przekroczyć wysokości uposażenia Marszałka.

Art. 12.
1. Tajemnica wojskowa obowiązuje wszystkich żołnierzy oraz cywilów, którzy w ramach wykonywanych czynności służbowych mieli dostęp do informacji nią objętych.
2. Wykaz informacji objętych tajemnicą wojskową publikuje na stronie internetowej Marszałek.

Rozdział IV. Rezerwa i mobilizacja

Art. 13.
1. Rezerwa stanowi siły rezerwowe Armii Królewskiej, które mogą być użyte po mobilizacji celem wsparcia działań sił regularnych.
2. Rezerwa dzieli się na następujące typy:
(1) Rezerwa Generalna – obejmuje żołnierzy rezerwy aktywnych na forum publicznym Królestwa w okresie ostatnich 14 dni;
(2) Rezerwa Indywidualna – obejmuje żołnierzy rezerwy obecnych w życiu Królestwa, z którymi jest bieżący kontakt, acz nieaktywnych na forum publicznym w okresie ostatnich 14 dni;
(3) Pospolite ruszenie – obejmuje wszystkich żołnierzy rezerwy niezaliczających się do dwóch poprzednich typów.

Art. 14.
1. Mobilizację przeprowadza się w chwili zagrożenia bezpieczeństwa Królestwa lub w czasie stanu wojny.
2. Istnieją trzy stopnie mobilizacji:
(1) Mobilizacja częściowa – obejmuje żołnierzy Rezerwy Generalnej; może być przeprowadzana w czasie zagrożenia bezpieczeństwa Królestwa;
(2) Pełna mobilizacja – obejmuje żołnierzy Rezerwy Generalnej i Rezerwy Indywidualnej; może być przeprowadzona w czasie stanu wojny;
(3) Totalna mobilizacja – obejmuje całą Rezerwę; może być przeprowadzona w czasie stanu wojny.
3. Mobilizację ogłasza Król w formie postanowienia z własnej inicjatywy lub na wniosek Rządu Królewskiego.
4. Mobilizację przeprowadza Marszałek na zasadach określonych jego zarządzeniem.

Art. 15.
1. Dezercja żołnierza Armii Królewskiej lub Rezerwy ma miejsce, gdy podczas wykonywania zleconego mu zadania lub działania przerywa on jego wykonywanie lub opuszcza swoje stanowisko bojowe bez uprzedniego uzyskania na to zgody swojego dowódcy lub Marszałka, narażając tym samym powodzenie danej operacji lub wywołując zagrożenie dla innych żołnierzy i ich misji wykonujących powiązane lub zależne zadania lub działania.
2. Dezerterem zostaje uznany przez swojego dowódcę żołnierz, z którym utracono kontakt i nie można go nawiązać w ciągu 3 lub 7 dni od jego utraty. Krótszy termin stosuje się pod warunkiem, że żołnierz przebywa w życiu publicznym Mikroświata, przez co domniemywać można, iż świadomie unika kontaktu.

Rozdział V. Przepisy karne

Art. 16.
1. Kto będąc żołnierzem Rezerwy wezwanym przez Marszałka do stawienia się w Armii Królewskiej wskutek mobilizacji celem wypełniania powszechnego obowiązku obrony uchyla się od jego wypełnienia podlega karze grzywny.
2. Kto dezerteruje podlega karze banicji albo karze eliminacji.

Rozdział VI. Przepisy końcowe

Art. 17.
Ustawa wchodzi w życie w dniu następującym po dniu ogłoszenia.

(-) Daniel markiz von Witt
Wicemarszałek Parlamentu Królewskiego