W SK 2017/1/C [van der Fryssau v. Kaufman]
BPSK nr 5856
FDKD nr 23/6680
WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
z dnia 10 stycznia 2017 r.
Sąd Królestwa w Izbie Generalnej w składzie:
Przewodniczący: William baron Oxlade-Chamberlain SP
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 1 – 10 stycznia 2017 roku
sprawy o sygnaturze SK 2017/1/C
z powództwa Leszka van der Fryssau
przeciwko Angusowi Kaufmanowi
o przeprosiny, odszkodowanie i zadośćuczynienie
orzeka, co następuje:
I. Zasądza od pozwanego Angusa Kaufmana na rzecz powoda Leszka van der Fryssau 1500 D.
II. Nakazuje pozwanemu Angusowi Kaufmanowi przeproszenie powoda Leszka van der Fryssau przez złożenie na forum Królestwa następującego oświadczenia: „Przepraszam Leszka van der Fryssau za proponowanie mu odbycia stosunku seksualnego za garażami”. Na złożenie oświadczenia pozwany ma 14 dni od chwili publikacji wyroku.
III. Zasądza od pozwanego Angusa Kaufmana symboliczne odszkodowanie na rzecz Fundacji Eskalacji Mikronacjonalizmu Inferno kwoty 1 D tytułem symbolicznego zadośćuczynienia.
POUCZENIE
Od niniejszego wyroku jako wydanego w I instancji stronie mającej interes prawny przysługuje apelacja, którą należy wnieść za pośrednictwem formularza udostępnionego w Pałacu Sprawiedliwości, w termnie 7 dni od urzędowego ogłoszenia wyroku.
UZASADNIENIE
(1) Pełen zapis przebiegu postępowania dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości.
(2) 31 grudnia 2016 roku Leszek van der Fryssau (zwany dalej „powodem”), obywatel Królestwa Dreamlandu , zwrócił się do Sądu Królestwa z pozwem o przeprosiny, odszkodowanie i zadośćuczynienie przeciwko Angusowi Kaufmanowi, również obywatelowi Królestwa. Powód przekonywał, że z „jego punktu widzenia” złożona propozycja jest „nieetyczna i niemoralna” i – co w sposób szczególny ubodło powoda – imputuje mu homoseksualną orientację seksualną, a pośrednio również rozwiązłość.
(3) W postępowaniu rozpoczętym 1 stycznia pozwany Angus Kaufman w złożonym oświadczeniu przekonywał, że pozostaje w nieformalnym związku uczuciowym z powodem. Jak mówił, do spotkań dochodziło w miejscach publicznych, tym razem zaś, „jako że hormon naglił a czas był krótki” pozwany zaproponował powodowi w wysłanej wiadomości prywatnej „coś bardziej prozaicznego i mniej glamour”. W charakterze materiału dowodowego przedstawił znalezione w zasobach Internetu zdjęcie przedstawiające dwóch czarnoskórych kochanków. Tym samym powód potwierdził homoseksualny charakter relacji, jednocześnie domagając się odrzucenie pozwu jako „bezzasadnego”. „To nasza prywatna sprawa, kto komu co instaluje w dupala”, przekonywał pozwany.
(4) Karta Konstytucyjna nie poświęca zbyt wiele miejsca prawom jednostki, niemniej należy uznać, w zgodzie zdotychczasową tradycją wywiedzioną z tekstu dwóch poprzednich ustaw zasadniczych, że państwo ma obowiązek bronić czci ludzkiej, szczególnie w świetle tego, że do praw człowieka należy prawo do ochrony prawnej przed atakami na honor i reputację.
(5) W ocenie Sądu intencje pozwanego są oczywiste. Celem wysłanej wiadomości było wywołanie u powoda poczucia dezorientacji i konsternacji, prawdopodobnie również pognębienie powoda. Wrażenie to zostało spotęgowane pod wpływem lektury oświadczenia pozwanego, który wykorzystał je jako okazję do ośmieszenia powoda.
(6) W związku z brakiem przepisów normatywnych podstawą orzeczenia są „utrwalone zwyczaje i zasady słuszności”. Zwyczajowo w sprawach o ochronę dóbr osobistych zasądzane były przeprosiny oraz zadośćuczynienie albo zapłata sumy pieniężnej na cel społeczny w symbolicznej wysokości 1 D (zob. wyrok SK 2007/12/I, BPSK nr 641 i wyrok SK 2006/13/I, BPSK nr 523).
W związku z powyższym, postanowiono jak w sentencji.
William Oxlade Chamberlain SP