W SK 2007/3/I [BOGUSJ v. WAKOWSKI]
WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
Dnia 7 kwietnia 2007 roku
Sąd Królestwa w Wydziale II Cywilnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SK król senior Artur Piotr
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 6 lutego – 19 marca 2007 roku
sprawy: SK 2007/3/I
z powództwa: Bogusja
przeciwko: Łukaszowi hrabiemu Wakowskiemu
o: przeprosiny
orzeka, co następuje:
I. Oddala powództwo.
II. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa.
UZASADNIENIE
(1)
Pełen zapis przebiegu przewodu sądowego dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości – Sala Rozpraw II.
(2)
Pozwem z dnia 17 stycznia 2007 roku powód Bogusj domagał się od pozwanego Łukasza hrabiego Wakowskiego przeprosin o wskazanej w pozwie treści, zarzucając iż pozwany wygłoszonym na liście dyskusyjnej twierdzeniem iż powód destabilizuje Królestwo, skłamał. W ocenie powoda doszło do naruszenia jego konstytucyjnych praw, a to prawa do „własnej godności”. Wskazano również na naruszenie art. 55 k.k.
(3)
W odpowiedzi na pozew z dnia 7 lutego 2007 roku pozwany podniósł, że podtrzymuje swoją opinię, sprzeciwił się żądaniom powoda oraz wskazał, że mieszkańcom obcej „nanonacji” nic do tego, jakie opinie wygłasza Dreamlandczyk na terenie Królestwa.
(4)
Mając na uwadze zgromadzony w toku całego przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zważono, co następuje:
(4.A)
Okoliczności faktyczne sprawy nie są między stronami sporne, rozstrzygnięcie zatem sprawy zależy wyłącznie od jej prawnej oceny.
(4.B)
Przedmiotowy spór jest kolejnym w długiej już serii skarg rozpoznawanych przez Sąd Królestwa, mających za swój przedmiot konflikt między dobrami osobistymi jednostek uczestniczących w debacie publicznej z jednej strony, a zasadą – najogólniej ujmując – pluralizmu, będącej nie tylko wartością konstytucyjnie chronioną, ale wręcz jedną z podstaw ustroju konstytucyjnego Królestwa, co wprost wynika z umiejscowienia art. 4 ust. 1 w rozdziale I Konstytytucji Królestwa.
(4.C)
W swoim dotychczasowym orzecznictwie Sąd Królestwa zwracał uwagę na to iż granicą miary dopuszczalnej ingerencji w cudze dobra osobiste jest – w warunkach publicznej debaty – kryterium prawdy. Uzupełniając te rozważania należy stwierdzić, że aktualizuje się ono jednak dopiero wówczas, gdy użyte sformułowania w sposób istotny wystąpiły poza dopuszczalne prima facie granice. Chodzi zatem przede wszystkim o takie wypowiedzi, które przy pierwszej ich analizie mogą mieć w swojej warstwie językowej, czy choćby z uwagi na okoliczności ich wygłoszenia, jakiś element wątpliwy w świetle ochrony cudzych dóbr osobistych. W okolicznościach przedmiotowej sprawy nie występuje tego rodzaju wypowiedź. Stwierdzenie iż działania określonej osoby mają charakter destabilizujący Królestwo, w ocenie Sądu Królestwa w obecnym składzie, mieści się całkowicie w granicach dozwolonego słownictwa debaty publicznej i nie może być traktowane jako naruszające dobra osobiste w sposób wykraczający poza granice prawem dopuszczalne, zwłaszcza przy uwzględnieniu powoływanego już art. 4 ust. 1 Konstytucji Królestwa. Przyjęcie odmiennej oceny prawnej wskazanej wypowiedzi prowadziłoby w swojej konsekwencji do przyjęcia, iż w zasadzie każda wypowiedź niepochlebna względem jakiejkolwiek osoby może skutkować odpowiedzialnością, choćby tylko w postępowaniu cywilnym. Nie trzeba nikogo przekonywać, że warunkiem prawdziwie wolnej debaty publicznej jest możność przedstawiania i bronienia również opinii negatywnych. Udzielając zatem tak dalece zakreślonej ochrony, sądy doprowadziłyby do faktycznego zaniku jednej z podstaw ustrojowych Królestwa, a więc zanegowałyby wartość dla której ochrony – obok innych wartości – zostały wszak ustanowione.
(5)
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.
Sędzia Sądu Królestwa
(-) król senior Artur Piotr
POUCZENIE
Od niniejszego wyroku przysługuje stronom apelacja, którą należy złożyć za pośrednictwem elektronicznego formularza dostępnego w Pałacu Sprawiedliwości (http://dreamland.l.pl/sk/sk/module.php?op=formularz_a), w terminie 7 dni od dnia urzędowego ogłoszenia wyroku.