Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

W SP I/2009 [PGK v. Albon]

BPSK nr 893
LDKD #30556

WYROK

W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 1 czerwca 2009 roku

Sąd Prowincji w składzie:

przewodniczący: SSP dr jur. net. Robert markiz van Buuren

po ponownym rozpoznaniu sprawy na rozprawach w dniach 8 – 31 maja 2009 roku

o sygnaturze I/2009

z oskarżenia Prokuratora Generalnego Królestwa

przeciwko Albonowi hrabiemu Albonowi

o to, że w dniu 24 listopada 2008 roku o godzinie 23:26 na forum Listy Dyskusyjnej Królestwa Dreamlandu użył umyślnie słów powszechnie uznawanych za wulgarnej

– tj. o czyn zabroniony z art. 41 k.k.

orzeka, co następuje:

  1. Oskarżonego Albona hrabiego Albona uznaje w i n n y m zarzucanych mu czynów i za to, na tej podstawie wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 25 (dwadzieścia pięć) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 500 (pięćset) D.

  2. Zasądza od Oskarżonego na rzecz Skarbu Królestwa – Prokuratury Generalnej Królestwa kwotę 500 D tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

  3. Zasądza od Oskarżonego na rzecz Skarbu Królestwa – Sądu Prowincji kwotę 1.500 D tytułem opłacenia kosztów postępowania w I instancji.

UZASADNIENIE

(1)

Pełen zapis przebiegu rozprawy dostępny jest w Sądzie Prowincji – Wydziale II Karnym ( http://www.dreamland.net.pl/sk/viewtopic.php?f=16&t=132 ).

(2)

Wyrokiem sądu II instancji z dnia 1 maja 2009 roku, na skutek apelacji, Sąd Królestwa uchylił skarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia w I instancji.

(3)

8 maja 2009 roku sąd wyznaczył Oskarżonemu pięciodniowy termin na złożenie odpowiedzi na akt oskarżenia, pouczając Oskarżonego o prawie składania wyjaśnień, odmowy składania wyjaśnień, odpowiedzi na pytania oraz prawie do wyznaczenia obrońcy. Oskarżony odmówił złożenia wyjaśnień w wyznaczonym terminie.

(4)

Dnia 14 maja 2009 roku sąd wyznaczył stronom pięciodniowy termin na składanie wniosków dowodowych w sprawie. Oskarżony odstąpił od przysługującego jemu prawa. 18 maja 2009 roku Oskarżyciel wniósł 4 wnioski dowodowe w postaci 2 decyzji Moderatora LD w sprawie udzielenia upomnienia (LDKD #29056 i #29101) oraz 2 decyzji Moderatora LD w sprawie udzielenia nagany (LDKD #29104 i #29860). Jak podniósł Oskarżyciel: „przedstawione poniżej wnioski dowodowe świadczą o tym, że szkodliwość społeczna czynu popełnionego przez oskarżonego jest znaczna; zauważana i jednoznacznie piętnowana przez właściwe organy. Nie ma przyzwolenia ani społecznego, ani administracyjnego dla popełniania przestępstw przeciwko porządkowi na liście dyskusyjnej Królestwa. Nie ma przyzwolenia na używanie wulgaryzmów i zachowania oznaczające brak szacunku dla współuczestników listy dyskusyjnej.”

(5)

W oświadczeniu końcowym złożonym 25 maja 2009 roku przez Oskarżyciela na sali sądowej, Prourator Generalny Królestwa podtrzymał swoje stanowisko, iż przedstawione dowody jednoznacznie wskazuję na popełnienie przestępstwa przez Oskarżonego. Ponadto Oskarżyciel powołał się na orzecznictwo Sądu Królestwa, które wskazuje, iż rzeczone słowa są bez wątpienia wyrażeniami wulgarnymi, i których użycie należy z pełną stanowczością potępiać. Prokurator wniósł o wymierzenie kary przewidzianej za to przestępstwo w kodeksie karnym nie biorąc jednocześnie pod uwagę żadnych środków łagodzących ze względu na postawę Oskarżonego zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i postępowaniu przed sądem.

(6)

Oskarżony odstąpił od złożenia oświadczenia końcowego w sprawie.

(7)

Mając na uwadze zgromadzony w toku postępowania sądowego materiał procesowy oraz obowiązujące prawo zważono, co następuje:

(7.A)

Sąd uznał oskarżonego winnym dokonania zarzucanych jemu czynów kierując się zasadą słuszności i sprawiedliwości społecznej, dbając o praworządność oraz poszanowanie prawa i innych obywateli a także mając na uwadze postawę oskarżonego w postępowaniu przed sądem. Osoba, która bez szacunku odnosi się do współrozmówców, używa słów powszechnie uznawanych za wulgarne, łamiąc przy tym prawo, zasługuje na karę adekwatną do popełnionego czynu. Kara ma wychowywać, jest to jedno z jej głównych zadań. Kara nałożona na oskarżonego ma działanie wychowawcze nie tylko dla samego oskarżonego, ale również dla ogółu społeczności, więc ma de facto działanie wysoce prewencyjne.

(7.B)

Ocena szkodliwości społecznej jest w tego typu sprawach największym problemem dla orzecznika. Jak trafnie podniósł Sąd Królestwa w uzasadnieniu do orzeczenia SK 2009/5/Kr: „Przy ocenie szkodliwości społecznej bierze się zatem pod uwagę: – rodzaj i charakter naruszonego dobra, – rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, – sposób i okoliczności popełnienia czynu, (…) – postać zamiaru, – motywację sprawcy (zasługującą na szczególne potępienie, bądź też inną) …”. Analizę tych zagadnień przeprowadził sąd podczas przedmiotowej sprawy.

(7.C)

Oskarżony, używając słowa powszechnie uznawanego za wulgarne niewątpliwie naruszył dobra osobiste innych subskrybentów listy dyskusyjnej Królestwa, co może potwierdzić chociażby interwencja organów administracyjnych – Moderatora i Administratora LD – w tej, i innych podobnych sprawach. Oskarżony, swoim postępowaniem, mógł naruszyć – i w ocenie sądu naruszył – elementarne zasady kultury dyskusji i godności osobistej pozostałych dyskutantów.

(7.D)

Sąd podnosi, iż rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody były bardzo duże. Teza ta została postawiona z uwagi na ilość subskrybentów listy dyskusyjnej. Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim ilość osób, które nie uważają przedmiotowego słowa za dopuszczalne w życiu społecznym. Ani oskarżony, ani oskarżyciel ani nawet sam sąd, nie jest w stanie oszacować ile jest takich osób z uwagi na to, iż nie każdy zabiera głos w każdej debacie i nie każdy wypowiada się na tematy problemowe. Jednak sąd i prawo musi stać na straży osób, które mogą poczuć się obrażone, czy dotkniętem zachowaniem innych osób, i choćby osoby te były w mniejszości, to koniecznym jest odpowiednie zagwarantowanie im przysługujących praw.

(7.E)

Okoliczności popełnienia czynu wskazują jednoznacznie na wyraz, podniesionej również przez Sąd Królestwa, niesubordynacji obywatelskiej. Oskarżony, na znak protestu przeciwko karaniu za wulgaryzowanie debaty publicznej, postanowił włączyć się solidarnie do już ukaranych w jakiś sposób obywateli. Jest to oznaka nieposzanowania prawa Królestwa, której brak karania, a tym samym przyzwolenie na takie działanie, jest niedopuszczalny i prowadzić może wyłącznie do dalszego braku szacunku dla obowiązych zasad współżycia społecznego. Obywatele mają narzędzia do zmiany złych, w ich ocenie, przepisów prawnych. I zmiany te mogą być przeprowadzone w jak najbardziej legalny sposób. Nieporządanym jest manifestowanie swojego niezadowolenia w taki sposób, aby łamiąc prawo wywierać wpływ na organa stojące na jego straży. „Dura lex, sed lex” (łac. Twarde prawo, ale prawo) – ta paremia łacińska idealnie pasuje do przedmiotu tego i innych podobnych postępowań. Stanowi ona o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych, ustanowionych zgodnie z prawem przez organ do tego upoważniony. Dlatego niezadowolony obywatel powinien, zgodnie z prawem, wywierać wpływ na uprawnione organy w celu zmiany istniejącego porządku prawnego.

(7.F)

Niesubordynacja obywatelska nie jest okolicznością, zasługującą na szczególne potępienie. Jednak zasługuje ona na potępienie, jeżeli prawo na to przyzwala, i społeczeństwo, również poprzez organy do tego powołane, domaga się ukarania. Sąd rozstrzygnął o kosztach sądowych postępowania w I instancji oraz postępowania apelacyjnego w związku z przegraną spraw przez oskarżonego.

(7.H)

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.


(-) dr jur. net. Robert markiz van Buuren

Sędzia Sądu Prowincji