UchRK ws. reformy ustroju terytorialnego Królestwa

BPSK Nr 2881
FDKD 23/1500

Uchwała Rady Królestwa
z dnia 5 września 2012 roku

w sprawie reformy ustroju terytorialnego Królestwa

Rada Królestwa została zapytana przez Jego Królewską Mość Artura I Piotra o jej opinię co do celowości i kierunku reformy ustroju terytorialnego Królestwa.

Po przeprowadzeniu ożywionej debaty z udziałem Jego Królewskiej Mości Rada Królestwa:

I. Zwraca uwagę, że sytuacja kadrowa i demograficzna wymaga głębokich reform ustroju terytorialnego Królestwa. Rada w ogólności akceptuje przedstawiony przez JKM kierunek reform, zmierzający do likwidacji federacyjnego podziału administracyjnego Królestwa. Rada zaznacza przy tym, że dotychczasowe prowincje powinny pozostać nadal wydzielone jako krainy historyczno-ceremonialne. W takim stanie rzeczy namiestnik koronny mógłby pozostać tradycyjnym tytułem podobnym do tytułu palatyna.

II. Podkreśla, że wraz ze zmianą ustroju terytorialnego reformie poddane powinny zostać również miasta. Dotychczasowe miasta powinny zostać starannie zarchiwizowane i zamknięte, przez co rozumieć należy przeniesienie w miejsce, gdzie każdy będzie mógł uzyskać do nich dostęp jako do archiwaliów. Rada pozostawia bez rozstrzygnięcia kwestię, czy pozostawiać dotychczasowe miasta-stolice prowincji, czy też zastosować do nich tę samą procedurę weryfikacji-zamknięcia-archiwizacji.

Rada sugeruje, by po reformie każdy mógł zostać zasadźcą wioski i prowadzić ją zgodnie ze swoją wolą. Wioski te nie byłyby nanoszone na oficjalne mapy Królestwa, aby ich zniknięcie nie powodowało zbytnich zaburzeń. Zasadźca udanej wioski mógłby starać się o nadanie miejscowości praw miejskich.

Zdaniem Rady optymalnym rozwiązaniem, które służyłoby rozwojowi miast, byłoby wprowadzenie dodatkowego elementu ekonomicznego, polegającego na tym, że miasta odnosiłyby korzyść finansową wprost proporcjonalną do ilości mieszkańców.

III. Kładzie nacisk na konieczność późniejszego rozpoznania potrzeb co do zmiany sposobu i kompozycji organu przedstawicielskiego, którym obecnie jest Izba Poselska. Rada, wskutek różnicy zdań, nie rozstrzyga czy zmiany powinny mieć ograniczony zakres, czy też należy dokonać głębokiej reformy i w tym zakresie. Tak czy inaczej, diagnoza powinna zostać dokonana w ramach możliwie szerokich konsultacji, przy uwzględnieniu szczegółowych rozwiązań reformy.

IV. Sugeruje aktywniejsze wykorzystanie instytucji nadań ziemskich. Rozwiązanie to polegałoby na przyznawaniu arystokratom wraz z nobilitacjami określonej ziemi, nad którą przejmowaliby oni pieczę. Zdaniem Rady byłby to idealny punkt wyjścia do tworzenia i rozwoju przemysłu na małą skalę.

(-) Edward A. Krieg, RS.
Przewodniczący Rady Królestwa