U SK 2013/7/P (MSW)
BPSK Nr 3844
FDKD Nr 23/3143
UCHWAŁA
SĄDU KRÓLESTWA
Dnia 18 października 2013 roku
Sąd Królestwa w Wydziale V Prezydialnym w pełnym składzie:
Przewodniczący: Prezes SK król senior prof. jur. net. Edward Artur
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2013 roku
sprawy: SK 2013/7/P
z wniosku: Ministra Spraw Wewnętrznych
o to, czy minister właściwy ds. sprawiedliwości może przekazać wszystkie swoje uprawnienia i obowiązki jako prokuratora generalnego innej osobie na podstawie art. 4a ustawy federalnej o funkcjonariuszach Królestwa, i jednocześnie nadal pełnić swoje obowiązki jako federalny minister ds. sprawiedliwości
uchwala, co następuje:
I. Minister właściwy ds. sprawiedliwości może przekazać swoje uprawnienia i obowiązki jako prokuratora generalnego zastępcy prokuratora generalnego – w trybie art. 4a ustawy federalnej o funkcjonariuszach Królestwa.
II. Kosztami postępowania obciążyć Skarb Królestwa.
UZASADNIENIE
(1)
Pełen zapis przebiegu rozprawy dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości (viewtopic.php?f=105&t=3111)
(2)
Minister Spraw Wewnętrznych, natrafiwszy na wątpliwość prawną, zwrócił się z pytaniem jak w tenorze sentencji uchwały.
(3)
W obecnym stanie prawnym nie ma wątpliwości, że minister właściwy ds. sprawiedliwości (aktualnie pod nazwą Minister Spraw Wewnętrznych) jest jednocześnie Prokuratorem Generalnym Królestwa, co wynika z art. 7 ustawy federalnej z dnia 9 października 2002 roku o Prokuraturze Królestwa (j.t. – BPSK 1278).
(4)
Zgodnie z art. 4a ustawy federalnej z dnia 19 czerwca 2007 roku:3
„Art. 4a.
1. Każdy funkcjonariusz i urzędnik Królestwa ma prawo czasowo przekazać swoje uprawnienia i obowiązki wskazanej osobie. Przekazaniu mogą podlegać wszystkie lub wybrane uprawnienia i obowiązki, wynikające z pełnienia danej funkcji lub urzędu. Informacja o przekazaniu podlega ogłoszeniu.
2. Przekazanie, o którym mowa w ustępie poprzedzającym, trwa do chwili ogłoszenia informacji o powrocie do obowiązków, nie dłużej jednak, niż 2 miesiące.”
(5)
Odpowiedź na pytanie prawne postawione w komparycji uchwały wymaga dokonania wykładni art. 4a ustawy federalnej z dnia 19 czerwca 2007 roku o funkcjonariuszach Królestwa. Zdaniem Sądu Królestwa przepisu tego w żadnym razie nie można rozumieć jako dozwalającego każdemu funkcjonariuszowi, bez względu na sprawowaną przez niego funkcję lub urząd, na przekazanie swoich obowiązków i uprawnień dowolnej innej osobie. Byłaby to praktyka, którą należałoby ocenić negatywnie – także w świetle postanowień Konstytucji. Prawo przewiduje, który organ jest właściwy do powołania danego funkcjonariusza – czy jest to Król, Izba Poselska, Premier czy minister. I to ten organ decyduje, kto ma pełnić obowiązki wynikające z danej funkcji. Oczywiście, mogą zdarzać się sytuacje, gdy funkcjonariusz czasowo nie jest w stanie czynić zadość swoim obowiązkom. W takim wypadku ma do wyboru bądź to rezygnację, bądź przekazanie wynikające z omawianego art. 4a ustawy federalnej o funkcjonariuszach Królestwa. To drugie ma jednak tylko takie znaczenie, że umożliwia funkcjonariuszowi przekazanie jego uprawnień i obowiązków na czas oznaczony, wskazanej osobie, która może go zastąpić zgodnie ze strukturą organizacyjną jednostki, w której jest umocowany. W przypadku Prokuratora Generalnego taką osobą jest zastępca Prokuratora Generalnego.
(6)
Należy zresztą zauważyć, że Prokurator Generalny znajduje się w dość wyjątkowej sytuacji. Z jednej strony może bowiem przekazać swoje uprawnienia i obowiązki wynikające z funkcji swojemu zastępcy w trybie art. 4a ustawy federalnej o funkcjonariuszach Królestwa, z drugiej zaś powierzenie tych uprawnień może wynikać już z samej ustawy federalnej o Prokuraturze Królestwa. Zgodnie bowiem z art. 10 (1) tej ustawy „Prokurator Generalny kieruje działalnością Prokuratury Królestwa osobiście bądź przez zastępców Prokuratora Generalnego”. Do Prokuratora Generalnego należy, którą z tych podstaw przekazania wybierze.
(7)
Nie ma natomiast żadnych przeszkód, by minister właściwy ds. sprawiedliwości-Prokurator Generalny dokonał przekazania swoich uprawnień i obowiązków wynikających jedynie z pełnienia tego drugiego urzędu.
Mając powyższe na uwadze, uchwalono jak w sentencji.
(-) prof. jur. net. Edward A. Krieg, RS.