Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

SK 2005/1/P [Kanc. Sol.]

BPSK Nr 406

POSTANOWIENIE SĄDOWE
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

My, Artur I Piotr, Król Dreamlandu, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii, Morlandu, Solardii, Surmali i Weblandu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Królestwa, etc.,

wykonując Naszą prerogatywę w zakresie sprawowania najwyższej władzy sądowniczej,

rozpoznawszy sprawę:
SK 2005/1/P [Kanc. Sol.];

z wniosku:
Kanclerza Solardii;

o:
dokonanie wykładni przepisów Kodeksu karnego dotyczących kary banicji w zakresie dostępu skazanego do list dyskusyjnych;

orzekamy, co następuje:

I. Kodeks karny w zakresie określającym treść kary banicji (art. 16 ust. 2 i 3) nie stanowi podstawy do pozbawienia odbywającego karę banicji biernego dostępu do list dyskusyjnych, określonych w art. 16 ust. 3 k.k.

II. Stwierdzamy prawomocność postanowienia z chwilą jego urzędowego ogłoszenia.

III. Kosztami postępowania obciążamy Skarb Królestwa.

UZASADNIENIE

(1)
Kanclerz Solardii wniósł w dniu 31 stycznia 2005 r. o dokonanie wykładni przepisów Kodeksu karnego w zakresie określającym treść kary banicji. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że zachodzą wątpliwości co do tego, czy osoba skazana na karę banicji ma zostać pozbawiona całkowicie do niej dostępu, czy też wystarczające jest wykorzystanie możliwości technicznych skutkujących uniemożliwieniem przesyłania danej osobie wiadomości na listę dyskusyjną, polegających na odpowiednim moderowaniu takich wiadomości.

(2)
W oświadczeniu złożonym w sprawie w dniu 1 lutego 2005 r. zgodnie z publicznie ogłoszonym zarządzeniem, umożliwiającym każdemu wypowiedzenie się w przedmiocie postępowania, ówczesny Minister Spraw Wewnętrznych Morlandu zwrócił uwagę, że istnieje trzecia – poza moderowaniem albo całkowitym usunięciem z listy – możliwość postępowania względem odbywającego karę banicji, polegająca na zablokowaniu możliwości wysyłania przezeń wiadomości na listę.

(3)
Oświadczeniem z dnia 4 lutego 2005 r. Minister Sprawiedliwości stanął na stanowisku, że w chwili obecnej literalne brzmienie przepisu nie nakazuje wprost usunięcia odbywającego karę banicji z wykazu subskrybentów listy, a odpowiednie ustawienie reguł moderacji wystarczy dla osiągnięcia celu określonego w art. 16 ust. 3 k.k. Jednocześnie Minister Sprawiedliwości zwrócił uwagę, iż taki kształt kary banicji, nie zdefiniowany w kodeksie karnym, wypacza zamierzony kształt orzeczonej kary, jeżeli uwzględnić argumenty natury leksykalnej, odwołujące się do rozumienia banicji jako wygnania z kraju z pozbawieniem praw obywatelskich. W ocenie Ministra Sprawiedliwości należałoby dążyć do przyjęcia takiej regulacji, która w swoich skutkach doprowadzi do utrudnienia dostępu do list dyskusyjnych odbywającemu karę banicji. W ten sposób kara ta stanowić będzie karę słuszną jako należycie kształtującą stopień dolegliwości względem sprawcy. Niezasadne jest w tym kontekście powoływanie się na prawo do informacji realizowane właśnie poprzez dostęp do list dyskusyjnych, gdyż dostęp do wspomnianych informacji można uzyskać za pośrednictwem innych środków, ze szczególnym uwzględnieniem serwisów agencji informacyjnych i innych funkcjonujących mediów. Jednocześnie Minister Sprawiedliwości poinformował, że kierowane przezeń Ministerstwo przystąpi do prac nad nowelizacją odpowiednich zapisów ustawy.

(4)
W oświadczeniu z dnia 10 lutego 2005 roku Prokurator Generalny Królestwa przyłączył się do stanowiska Ministra Sprawiedliwości podkreślając, że w obecnym stanie prawnym przepisy kodeksu karnego nie stanowią podstawy do pozbawienia odbywającego karę banicji dostępu do list dyskusyjnych, a wszelkie rozważania zmierzające do innego ukształtowania tej kary mogą mieć znaczenie jedynie w kontekście ewentualnej przyszłej nowelizacji kodeksu karnego.

(5)
Podzielić należy pogląd przedstawiony w oświadczeniach Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego, że obowiązujący kodeks karny nie daje podstaw do przyjęcia iż odbywający karę banicji winien zostać pozbawiony dostępu do list dyskusyjnych Królestwa, w tym także list krajowych lub innego rodzaju list powiązanych z Królestwem, jeżeli takie prawo dostępu mu przysługiwało. Treść art. 16 ust. 3 k.k. w sposób wyczerpujący określa, jakie skutki obejmuje – w zakresie dostępu do list dyskusyjnych – wymierzenie skazanemu kary banicji. Z uwagi na zasadę określoności przepisów karnych i zakazu wykładni rozszerzającej na niekorzyść oskarżonego (skazanego), niedopuszczalne jest stosowanie w tej sytuacji jakiejkolwiek wykładni zmierzającej do ustalenia negatywnych skutków takiego orzeczenia w szerszym zakresie. Wybór konkretnych środków technicznych zmierzających do osiągnięcia wyznaczonego przez ustawodawcę celu został pozostawiony podmiotom uprawnionym do administrowania daną listą, przy czym podlega on kontroli – także sądowej – co do swojej skuteczności. Zastosowane środki mają doprowadzić do takiej sytuacji, w której odbywający nie będzie w stanie skutecznie przedstawić własnych wiadomości na liście. Oznacza to jednak również, że działanie innych użytkowników listy, zmierzające do obejścia orzeczonej kary, może rodzić – nie przesądzając rozstrzygnięć w konkretnych sprawach – ich odpowiedzialność karną jako tych, którzy nie stosują się do orzeczonej kary banicji (art. 52 k.k.), albowiem adresatem normy z art. 52 k.k. nie jest tylko skazany lecz każdy, kto zachowuje się w sposób opisany w przywołanym przepisie.