Ustawa federalna o finansach publicznych [arch.]

BPSK nr 5526
FDKD nr 23/5572

USTAWA FEDERALNA
z dnia 21 lipca 2016 roku

o finansach publicznych

My, Edward II, Król Dreamlandu i Elderlandu, Król Scholandii, Najwyższy Zwierzchnik Furlandii i Luindoru w Unię Saudadzką scalonych, Morlandu, Surmali i Weblandu, Suzeren Monderii, Luskanii, Gorandii i Tanequetilu, Najwyższy Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Wielki Mistrz Heroldii Obu Królestw, etc.

na wniosek Lordów zgromadzonych w Parlamencie Królewskim, ogłaszamy, co następuje:

Rozdział I. Postanowienia ogólne

Art. 1.
1. Ustawa określa system finansów publicznych Królestwa Dreamlandu.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o ministrze rozumie się przez to ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Rozdział II. Skarb Królestwa

Art. 2.
1. Instytucją właściwą do spraw finansów publicznych jest Skarb Królestwa.
2. Organem Skarbu Królestwa jest minister.

Art. 3.
1. Skarb Królestwa odpowiada za należyte finansowanie działalności Korony, federalnych organów władzy i administracji, instytucji, sił zbrojnych i służb publicznych.
2. Skarb Królestwa jest właścicielem całego majątku Królestwa nieprzekazanego innym podmiotom.

Rozdział III. Finanse publiczne

Art. 4.
1. Finanse publiczne obejmują procesy związane z gromadzeniem i wydatkowaniem środków publicznych oraz inne operacje związane z dysponowaniem środkami pieniężnymi Skarbu Królestwa.
2. Gospodarkę finansami publicznymi prowadzi minister.

Art. 5.
1. Gromadzenie środków publicznych obejmuje osiąganie dochodów Skarbu Królestwa, którymi mogą być:
(1) emisja pieniądza;
(2) darowizny, spadki, zapisy i inne dochody z ofiarności publicznej;
(3) udziały w zyskach przedsiębiorstw i dochody z sprzedaży inwestycji;
(4) podatki i opłaty.
2. Emisja pieniądza następuje jednorazowo na podstawie uchwały Parlamentu Królewskiego, podejmowanej na wniosek ministra. Kwota wyemitowana w ciągu trzech miesięcy nie może przekroczyć 1/20 ogólnej ilości pieniądza obecnego na rynku.
3. Sprzedaż inwestycji, o których mowa w pkt. 3 ust. poprzedzającego może dotyczyć przedsiębiorstw państwowych lub papierów wartościowych.
4. Podatki i opłaty określa ustawa.

Art. 6.
1. Środki publiczne przeznacza się na:
(1) wynagrodzenia funkcjonariuszy, urzędników, sędziów i żołnierzy;
(2) apanaże królewskie i wydatki z listy cywilnej Korony;
(3) programy federalne realizowane przez Rząd Królewski;
(4) zobowiązania, w tym zaległe wynagrodzenia i inne roszczenia.
2. Środki publiczne dzieli się pomiędzy podmioty finansów publicznych przyporządkowane finansowo organom pierwszego rzędu, którymi są Dwór Królewski, Rząd Królewski, Parlament Królewski i Sąd Królestwa. Minister w drodze rozporządzenia określa przyporządkowanie finansowe podmiotów finansów publicznych.
3. Środki publiczne wydatkuje się z Skarbu Królestwa na organy pierwszego rzędu zgodnie z wnioskiem ich kierowników kierowanym do ministra. We wniosku o dotację organy pierwszego rzędu wskazują inne źródła i kwoty dochodów.

Art. 7.
1. Kwota bazowa to miesięczny ryczałt przypadający na jednego funkcjonariusza, urzędnika, sędziego i żołnierza, bądź osobę z listy cywilnej Korony, oraz na apanaże królewskie pomnożony przez liczbę osób i miesięcy.
2. Ryczałt wynosi:
(1) 15.000 D dla apanaży królewskich;
(2) 8.000 D dla członków Rządu Królewskiego, lordów i sędziów;
(3) 6.000 D dla administracji rządowej;
(4) 5.000 D dla listy cywilnej Korony.
3. Wysokość wynagrodzeń członków Rządu Królewskiego i w administracji rządowej ustala Rząd Królewski w drodze rozporządzenia. Wynagrodzenia mogą być płatne co miesiąc bądź za okres całej kadencji Premiera Rządu Królewskiego z przysługującej za ten okres kwoty bazowej.
4. Wysokość wynagrodzeń lordów i sędziów ustala Parlament Królewski w drodze uchwały. Wynagrodzenia są płatne co miesiąc z przysługującej za ten okres kwoty bazowej.
5. Wysokość apanaży królewskich i wydatków z listy cywilnej Korony ustala na wniosek Dworu Królewskiego Parlament Królewski w drodze uchwały. Apanaże królewskie i wydatki z listy cywilnej Korony są płatne co miesiąc z przysługującej za ten okres kwoty bazowej.

Art. 8.
1. Skarb Królestwa może zaciągać kredyty i pożyczki oraz emitować obligacje skarbowe na podstawie uchwały Parlamentu Królewskiego podjętej na wniosek ministra tylko wtedy, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:
(1) przewidywane przyszłe dochody Skarbu Królestwa pozwolą na spłatę zadłużenia lub wykup obligacji skarbowych w ciągu 6 miesięcy od jego zaciągnięcia;
(2) kwota kredytu lub pożyczki albo wartość obligacji skarbowych po cenie nominalnej nie przekracza 10.000.000 D;
(3) zaciągnięcie nowego kredytu lub pożyczki albo emisja obligacji skarbowych nie spowoduje przekroczenia limitu długu publicznego Skarbu Królestwa z tytułu kredytów i pożyczek oraz emisji obligacji skarbowych w wysokości 15.000.000 D.
2. Limit kwotowy określony w ust. poprzedzającym dla długu publicznego obejmuje kwoty bieżącego stanu zadłużenia z tytułu kredytów i pożyczek oraz wartość niewykupionych obligacji skarbowych, wraz z odsetkami.

Art. 9.
1. Podczas kadencji Premiera Rządu Królewskiego minister i kierownicy organów pierwszego rzędu składają w Parlamencie Królewskim, odpowiednio, sprawozdanie z dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów Skarbu Królestwa oraz sprawozdania z dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów organów pierwszego rzędu za okres od ostatniego sprawozdania, a w przypadku pierwszego sprawozdania za okres od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Termin złożenia sprawozdań, o których mowa w ust. poprzedzającym ustala minister w drodze rozporządzenia.

Rozdział IV. Postanowienia końcowe

Art. 10.
Ustawa wchodzi w życie w dniu ogłoszenia.

(-) Edward II, R.