Zbiór praw Królestwa Dreamlandu

W SK 2008/14/I [PGK v. KWK]

BPSK nr 701
LDKD #28029

WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI

Dnia 21 sierpnia 2008 roku

Sąd Królestwa w Wydziale IV Administracyjnym w składzie:
Przewodniczący: Prezes SK król senior Artur Piotr

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 27 lipca – 9 sierpnia 2008 roku
sprawy SK 2008/14/I
ze skargi: Prokuratora Generalnego Królestwa
przeciwko: Komisji Wyborczej Królestwa
na: poprawność przeprowadzenia wyborów do Izby Poselskiej XI kadencji w dniach 2 – 8 lipca 2008 roku

orzeka, co następuje:

I. Działając w ramach art. 46 ust. 3 Konstytucji Królestwa uznaje, że głos oddany w wyborach do Izby Poselskiej, nie wskazujący żadnego z kandydatów jako wybieranego przez głosującego, jest głosem nieważnym.
II. Stwierdza zasadność skargi.
III. Rozstrzygnięcie w przedmiocie ważności wyborów odracza do czasu rozstrzygnięcia sprawy SK 2008/15/I [PGK v. KWK].
IV. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa – Prokuratora Generalnego Królestwa.

UZASADNIENIE

(1)
Pełen zapis przebiegu rozprawy dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości – Sala Rozpraw VI.

(2)
Skarżący podniósł w rozpoznawanej w niniejszej sprawie skardze, stanowiącej jedną z dwóch wniesionych przezeń w związku z wyborami do Izby Poselskiej XI kadencji przeprowadzonymi w dniach 2 – 8 lipca 2008 roku, że obwieszczenie Komisji Wyborczej Królestwa z dnia 9 lipca 2008 roku o wynikach głosowania
zawiera błąd, gdyż głos polegający na niewybraniu żadnego kandydata, został uznany jako głos ważny. W oświadczeniu końcowym skarżący przedstawił wzbogaconą argumentację, odwołując się zarówno do źródeł encyklopedyczno-słownikowych, jak i dreamlandzkiego prawa.

(3)
Przewodniczący Komisji Wyborczej Królestwa przedstawił stanowisko Komisji, zgodnie z którym głos taki nie jest głosem nieważnym. Nie wpływa w żaden sposób na wynik wyborów, pokazuje natomiast frekwencję i to – w ocenie Komisji – jest pozytywne. W oświadczeniu końcowym wskazał nadto, że Komisja miała ogromny dylemat, czy uznać tak oddany głos za ważny. Prawo dreamlandzkie nie wskazuje jednoznacznie kryteriów ważności głosu. Głos taki nie został uznany za nieważny z uwagi na to, że pochwalić należało sam fakt wzięcia udziały w wyborach.

(4)
Mając na względzie zgromadzony w toku przewodu sądowego materiał procesowy oraz obowiązujące prawo Sąd Królestwa zważył, co następuje:

(4.A)
Skarga jest zasadna. Już sama argumentacja przedstawiona w oświadczeniu końcowym złożonym przeze Przewodniczącego Komisji Wyborczej Królestwa, wskazuje na konieczność takiego rozstrzygnięcia. Komisja Wyborcza Królestwa uznała, że kwestia ważności tzw. głosu pustego nie jest doprecyzowana w obowiązujących przepisach. Komisja postanowiła samodzielnie rozstrzygnąć ujawnioną wątpliwość, co samo w sobie nie stanowi naruszenia obowiązującego porządku prawnego, gdyż Komisja, będąc stałym organem federalnym właściwym w federalnych sprawach wyborczych, nieprzekazanych innym organom, a to zgodnie
z art. 4 ust. 1 ustawy federalnej z dnia 14 września 2002 roku o Izbie Poselskiej (j.t. – LDKD #23049; dalej: ufIP), złożonym z trzech członków korzystających z ograniczonej przedmiotowo sędziowskiej niezawisłości, jest w istocie gwarantem prawidłowego przeprowadzenia wyborów. Sąd Królestwa podtrzymuje w całości swoje dotychczasowe stanowisko w tym zakresie, wyrażone w sprawie SK 1/I/03 [Pietraczuk v, Korona] (BPSK Nr 99, uzas. pkt. 4).

(4.B)
Korzystając z posiadanych uprawnień, Komisja podjęła jednak decyzję błędną, kierując się niewłaściwymi przesłankami. Uznając, że głos pusty nie ma żadnego znaczenia dla wyników wyborów, kierując się jednak oceną przydatności takiego głosu w istocie jako świadectwa społecznej aktywności, podjęła ostatecznie decyzję o ważności takiego głosu. Tymczasem skoro trafnie uznano, że głos taki nie ma żadnego znaczenia dla wyników wyborów, należało uznać go za nieważny, jako nie ważący o rezultacie głosowania. Utrwaloną praktyką Komisji Wyborczej Królestwa jest dokonywanie rozbudowanych ogłoszeń wyborczych. Praktyka ta, niewątpliwie zasługująca na uznanie, nie może jednak przesłaniać zasadniczego celu postępowania wyborczego, jakim jest ustalenie składu Izby Poselskiej, a nie ocena aktywności mieszkańców Królestwa uprawnionych do głosowania. Oczywiście nie sposób zaprzeczyć, że uczestnictwo w wyborach daje obraz przynajmniej politycznej aktywności mieszkańców Królestwa uprawnionych do głosowania, to jednak sama chęć wyrażenia uznania dla samego faktu oddania głosu – co jest jednym z obowiązków obywatelskich – nie może być brana pod uwagę przy ocenie ważności głosów.

(4.C)
Sąd Królestwa wykorzystał uprawnienie wskazane w art. 46 ust. 3 Konstytucji Królestwa, celem wyeliminowania wątpliwości w omawianym w niniejszej sprawie zakresie. Dla jasności Sąd Królestwa pragnie zaznaczyć, iż rozstrzygnięcie to nie wyłącza odmiennego ustalenia tej materii w trybie ustawodawczym, o ile ewentualnie wprowadzana regulacja pozostanie w zgodzie z normami konstytucyjnymi.

(4.D)
Jak trafnie wskazuje Przewodniczący Komisji Wyborczej Królestwa, uznanie głosu za ważny nie miało żadnego znaczenia dla ustalenia ostatecznego rezultatu wyborów. Tak samo nie ma i nie mogło wpłynąć na wynik wyborów, a tylko przy ustaleniu wystąpienia takiej możliwości, Sąd Królestwa obowiązany jest orzec nieważność wyborów. Jednakże w związku z wniesieniem dwóch skarg wyborczych, Sąd Królestwa stanął na stanowisku, że zasadnym jest rozstrzygnięcie w przedmiocie ważności wyborów po rozpoznaniu ostatniej skargi wyborczej.

(4.E)
O kosztach procesu orzeczono mając na względzie iż skarżący przegrał sprawę.

Prezes Sądu Królestwa
(-) Artur Piotr, RS.

POUCZENIE
Od niniejszego wyroku jako wydanego w I instancji stronie mającej interes prawny przysługuje apelacja, którą należy wnieść na adres Prezesa Sądu Królestwa, w terminie 7 dni od urzędowego ogłoszenia wyroku. Z uwagi na to iż sprawa została rozpoznana w I instancji przez Sąd Królestwa, zaś wobec urlopu sędziego Sądu Królestwa niemożliwe będzie utworzenie składu Sądu Królestwa do rozpoznania apelacji, Prezes Sądu Królestwa wystąpi do Jego Królewskiej Mości o osobiste rozpoznanie apelacji w ramach sprawowania najwyższej władzy sądowniczej.