W SK 2006/25/I [Woody v. Rogacz]
WYROK
W IMIENIU JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI
Dnia 26 listopada 2006 roku
Sąd Królestwa w Wydziale II Cywilnym;
Przewodniczący: Prezes SK dr jur. net. Edward książę Krieg;
po rozpoznaniu w dniu 2 – 26 listopada 2006 roku;
na rozprawie;
sprawy: SK 2006/25/I;
rozpoznawanej pierwotnie przez Sąd Prowincji;
w dniach 15 czerwca – 9 sierpnia 2006 roku;
pod sygnaturą SP 2006/3/I;
z powództwa: Luke’a Woody’ego;
przeciwko: Yelonkowi Rogaczowi;
o: publiczne przeprosiny w określonej przez powoda formie i zadośćuczynienie finansowe;
orzeka, co następuje:
I. Oddala powództwo w całości.
II. Kosztami postępowania obciąża Skarb Królestwa.
(1)
Przebieg postępowania dostępny jest w Pałacu Sprawiedliwości – Sala Rozpraw VIII
(http://www.dreamland.l.pl/sk/sk/forum.php?page=&cmd=show&id=535).
(2)
Pozwem z dnia 15 czerwca 2006 roku pan Luke Woody zarzucił Yelonkowi wicehrabiemu Rogaczowi, że ten naruszył jego dobra osobiste „wywodząc w dość pokrętny sposób”, że powód jest zdrajcą. W dniu 18 czerwca 2006 roku Prezes Sądu Królestwa przekazał sprawę do rozpoznania Prezesowi Sądu Prowincji, według zasad ogólnej właściwości sądów.
(3)
W dniu 20 czerwca 2006 roku otwarto przewód sądowy, doręczono stronom odpis pozwu i wyznaczono pozwanemu termin na złożenie odpowiedzi na pozew. Pozwany uczynił to w dniu 29 czerwca 2006 roku, podnosząc przede wszystkim, że o ile istotnie nie wiadomo mu nic o fakcie, by powód dopuścił się zdrady, to nie jest dla nikogo tajemnicą, że powód jest alter ego Eryka. Ten zaś, zdaniem pozwanego, zdrady się dopuścił podczas próby secesji Furlandii i Solardii. Pozwany za pomocą zacytowanych listów elektronicznych powoda wysłanych na Listę Dyskusyjną Królestwa udowodnił, że powód co najmniej raz użył podpisu „Eryk Forysiak” i że pisał o Eryku jako szefie KSI, co daje do zrozumienia, że mowa właśnie o tym konkretnym Eryku, uczestniczącym w próbie secesji. Pozwany podniósł, że zmiana nazwiska nie oczyszcza z win popełnionych przed tą zmianą. Pozwany zacytował również post z Listy Dyskusyjnej podpisany przez Luke’a Woody’ego, w którym informował on o swej roli w próbie secesji, przyznając jednocześnie, że oddał hasła do serwera Dreamlandu Jego Królewskiej Wysokości Królowi seniorowi eMBe. Pozwany wnioskuje z tego, że skoro powód przekazał hasła do serwera osobie nieuprawnionej, to złamał przysięgę wierności Królowi, a więc – zdradził. Kończąc swoje oświadczenie, pozwany zawnioskował o uznanie przez sąd, że Luke Woody i Eryk to ta sama osoba, a następnie, że Eryk dopuścił się zdrady, na podstawie czego nastąpić powinno oddalenie powództwa.
(4)
Zarządzeniem z dnia 6 lipca 2006 roku uznano, że powód i Eryk to ta sama osoba i wszczęto postępowanie dowodowe. W dniu 7 lipca 2006 roku powód złożył zapytanie o to, na jakiej podstawie sąd uznał jego i Eryka za tą samą osobę. Podniósł, że pozwanym nie jest on, a Yelonek Rogacz, a rozprawa zmienia się w sąd nad nim. Ponadto zaznaczył, że jego zdaniem oświadczenie pozwanego z dnia 29 czerwca 2006 roku narusza „postanowienia pokojowe zawarte pomiędzy secesjonistami a JKM Arturem I Piotrem”.
(5)
W dniu 8 lipca 2006 roku powód złożył wniosek dowodowy w postaci postu pozwanego wysłanego na Listę Dyskusyjną Królestwa w dniu 15 czerwca 2006 roku. Sąd decyduje się włączyć do uzasadnienia cały zacytowany przez powoda fragment tego postu: „Eryk = zdrajca i udowadnic tu chyba nic nie trzeba (jesli uważa pAn, że trzeba to chyba temat na zupelnie inna rozmowe) natomiast pytanie brzmi czy Eryk = Woody. Jesli tak to Woody = zdrajca”. Powód uznał te słowa za pomówienie. Podniósł również, że za zdradę nigdy nie został osądzony ani on, ani Eryk. Powód stwierdził, że może odpowiadać jedynie za czyny tożsamości
zwącej się Luke Woody, nie zaś jakiejkolwiek innej.
(6)
W dniu 14 lipca 2006 roku nastąpiła wymiana oświadczeń stron poza porządkiem postępowania. Pierwsze złożył pozwany. Stwierdził on, że w świetle dowodów przedstawionych w jego piśmie z dnia 29 czerwca 2006 roku dalsze obstawanie przez powoda, że nie jest Erykiem jest „śmieszne”. Zgodził się również, że choć Eryk nigdy nie był sądzony za zdradę, to nie ma to jednak znaczenia dla sprawy. Naruszył on przysięgę wierności Królowi; zdaniem pozwanego w potocznym języku takie działania zwie się zdradą, a osoby ich dokonujące – zdrajcami. Odpowiedział mu powód, powtarzając, że zgodnie z „układami” Eryk nie jest zdrajcą, a Luke Woody zamieszkał w Dreamlandzie już po próbie secesji, nie mógł więc w niej uczestniczyć.
(7)
Strony złożyły oświadczenia końcowe w dniu 10 sierpnia 2006 roku. Pierwsze złożył powód. Powtórzył on tezy formułowane w toku przewodu sądowego. Dodał również, że Eryk przekazał hasło Królowi seniorowi eMBe za zgodą i wiedzą ówczesnego Króla Jego Królewskiej Wysokości Artura Piotra. W swoim oświadczeniu końcowym pozwany odniósł się do zarzutu powoda, że postępowanie sądowe ukształtowano tak, jakby powództwo złożone zostało przeciw powodowi, wskazując, że aby rozpatrzyć sprawę naruszenie dóbr osobistych poprzez insynuowanie zdrady należy najpierw stwierdzić zdradę lub jej brak. W dalszej części swojego oświadczenia pozwany powtórzył tezy podnoszone przed sądem wcześniej.
(8)
W dniu 30 października 2006 roku nastąpiło stwierdzenie opróżnienia urzędu sędziego i Prezesa Sądu Prowincji, a co za tym idzie nastąpiła przeszkoda w dalszym rozpoznaniu spraw, co stało się podstawą do przejęcia sprawy w dniu 2 listopada 2006 roku do właściwości Sądu Królestwa. Sąd Królestwa przerejestrował sprawę, nadając jej sygnaturę SK 2006/25/I, otworzył przewód sądowy, wyłożył do wglądu akta otrzymane z Sądu Prowincji i zamknął przewód sądowy.
(9)
Mając na uwadze zgromadzony w toku przewodu materiał procesowy oraz obowiązujące prawo Sąd Królestwa zważył, co następuje:
(9.A)
Aby ocenić czy pozwany dopuścił się naruszenia dóbr osobistych powoda, sąd pragnie przede wszystkim odnieść się do kwestii tego czy tożsamość powoda i Eryk powinni być w obliczu prawa uznawani za tą samą czy różne osoby. Zarządzeniem z dnia 22 września 2006 roku w ramach postępowania sądowego w sprawie SK 2006/17/I Sąd Królestwa uznał, że do czasu wydania stosownego postanowienia ustalającego jednolity kierunek orzecznictwa Sąd Królestwa uznaje, że działania dwóch tożsamości jednej osoby funkcjonujących w różnym czasie traktowane są jako działania podejmowane przez jedną osobę. W przedmiotowej sprawie nie ma najmniejszej wątpliwości, że Eryk i Luke Woody są tożsamościami tej samej osoby. Sam powód temu nie zaprzeczał, nie tylko podpisując się jako „Eryk”, ale opowiadając również o działaniach Eryka, które znane mogą być tylko jemu – i to czyniąc to w pierwszej osobie. Sąd uznaje zatem Luke’a Woody’ego i Eryka za dwie tożsamości jednej osoby.
(9.B)
Rozstrzygnięcie czy Eryk dopuścił się zdrady czy też nie nie leży w granicach zainteresowania sąd w niniejszej sprawie. Wypada tylko powołać się na precedens w sprawie SK 2006/17/I (uzas. 9.B), kiedy to sąd uznał, że nie można nazywać zdrajcami osób, wobec których właściwy sąd nigdy nie wydał prawomocnego wyroku w zakresie ich zdrady. Tak jak i w sprawie SK 2006/17/I mamy także do czynienia z sytuacją, w której z jednej strony nie istnieje instytucja przedawnienia, więc teoretycznie oskarżyciel publiczny może wszcząć postępowanie w każdej chwili, ale z drugiej minął już z punktu widzenia sądu całkowicie wystarczający na wszczęcie postępowania przez prokuraturę okres półtora roku.
(9.C)
Różnica pomiędzy sprawą niniejszą a SK 2006/17/I polega na podejściu powoda do własnej osoby i w tym zakresie cytowany precedens nie może mieć już dalej zastosowania. Zgodnie z definicją zniesławienia (pomówienia) używaną przez dreamlandzkie sądownictwo (SK 12/I/03, uzas. 9.A, zd. 1) „zniesławienie polega na pomówieniu podmiotu o takie postępowanie lub właściwości, które mogą go poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności”. Zdaniem sądu w obecnym składzie sytuacja przedstawiona przez powoda nie spełnia więc definicji zniesławienia. Powód nie wykonuje żadnej działalności zawodowej, nie pełni jakichkolwiek stanowisk, nie prowadzi także żadnej działalności, przez co sąd rozumie aktywność polityczną, gospodarczą lub społeczną.
(9.D)
W tej sytuacji sąd postanowił sprawdzić czy sytuacja przedstawiona przez powoda pozwem spełnia warunki zniewagi. Zniewagą jest występek polegający na znieważaniu innej osoby w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do tej osoby dotarła, przy czym uznaje się, że jest to występek przeciwko godności osobistej człowieka, a więc jego subiektywnemu poczuciu własnej wartości. W tej sytuacji sąd nie rozumie, w jaki sposób słowa pozwanego mogły naruszyć poczucie własnej wartości powoda. Powód uznaje, że nie jest Erykiem. Ze swojego więc punktu widzenia wyrażenie logiczne pozwanego „Eryk = zdrajca i udowadnic tu chyba nic nie trzeba (jesli uważa pAn, że trzeba to chyba temat na zupelnie inna rozmowe) natomiast pytanie brzmi czy Eryk = Woody. Jesli tak to Woody = zdrajca” powinno być zdaniem powoda fałszywe. Sąd nie dopatruje się we wskazanej wypowiedzi pozwanego jakichkolwiek cech zniewagi w stosunku do pozwanego: pozwany bowiem nie może czuć się urażony nazwaniem zdrajcą Eryka, skoro według jego subiektywnej oceny nie jest Erykiem i nie odpowiada za jego czyny, i z tych samych powodów musi uznać za fałszywą implikację zawartą w drugiej części tej wypowiedzi. W tej sytuacji sąd uznaje, że ani zniesławienie, ani zniewaga nie miała miejsca.
(10)
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.
Prezes Sądu Królestwa
(-) dr jur. net. Edward książę Krieg
POUCZENIE
Od niniejszego wyroku przysługuje stronom apelacja w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia, którą należy złożyć za pośrednictwem urzędowego formularza, dostępnego w Pałacu Sprawiedliwości. Ze względu na to, że sprawę rozpatrywał w I instancji Sąd Królestwa, apelacja zostanie przekazana do rozpoznania Jego Królewskiej Mości.