Protokół żołnierza

 

PROTOKÓŁ ŻOŁNIERZA ARMII KRÓLEWSKIEJ
przyjęty na podstawie Postanowienia Marszałka Armii Królewskiej z dnia 6 października 2012 roku o protokole żołnierza Armii Królewskiej.

I. Przełożeni żołnierzy Armii Królewskiej.

1. Żołnierze mogą być dla siebie przełożonymi, podwładnymi, starsi i młodsi oraz równi stopniem.
2. Przełożonym żołnierza jest żołnierz posiadający stopień wyższy lub co najmniej równy swoim podwładnym, który został wskazany w decyzji Marszałka Armii Królewskiej lub dowódcy rodzaju sił zbrojnych, w którym żołnierz pełni służbę, o przydziale do jednostki wojskowej. W razie braku decyzji o przydziale do jednostki wojskowej przełożonym jest Marszałek Armii Królewskiej.
3. Przełożonym każdego żołnierza jest ponadto Król Dreamlandu.

II. Sprawowanie posterunku i urlopy.

1. Żołnierze sprawują posterunek, jeżeli dowolną metodą można się z nimi skontaktować i uzyskać odpowiedź w ciągu 3 dni. Po upływie 3 dni uznaje się, że żołnierz zszedł z posterunku.
2. Żołnierze nie mogą schodzić z posterunku na okres dłuższy niż 21 dni bez wcześniejszego powiadomienia o tym fakcie swoich podwładnych i uzyskania zgody przełożonego.
3. Żołnierz, który udaje się na urlop lub wraca z urlopu, ma obowiązek poinformować o tym fakcie swojego przełożonego i podwładnych przed udaniem się na urlop lub po powrocie z niego.
4. Żołnierze pozostający w czynnej służbie wojskowej nie mogą udawać się na urlopy w czasie wojny, stanu wyjątkowego lub kiedy ogłoszono alarm bojowy.

III. Rozkazy.

1. Rozkaz żołnierzowi ma prawo wydać tylko jego przełożony.
2. W przypadku:
(1) naruszania przez żołnierza dyscypliny wojskowej rozkaz żołnierzowi ma prawo wydać każdy żołnierz wyższy stopniem,
(2) kiedy przełożony zszedł z posterunku w sprawach niecierpiących zwłoki rozkaz żołnierzowi ma prawo wydać przełożony wyższego szczebla,
(3) kiedy przełożony przebywa na urlopie rozkaz żołnierzowi ma prawo wydać przełożony wyższego szczebla.
3. Wydający rozkazy żołnierzowi w przypadkach określonych w poprzednim pkt. mają obowiązek poinformować o tym fakcie przełożonego żołnierza niezwłocznie:
(1) po wydaniu takiego rozkazu, jeżeli przełożony żołnierza zszedł z posterunku,
(2) po powrocie przełożonego żołnierza z urlopu, jeżeli rozkazy wydawano w czasie urlopu przełożonego.
4. Rozkaz może być wydany ustnie, pisemnie lub za pomocą umówionego sygnału, z tym, że rozkazy wydawane przez członków Sztabu Generalnego muszą mieć formę pisemną; rozkazy te archiwizuje się w Sztabie Generalnym.
5. Żołnierz musi potwierdzić otrzymanie każdego rozkazu.
6. Żołnierz może zażądać pisemnego potwierdzenia otrzymanego rozkazu.
7. Żołnierz wykonuje rozkaz meldując o tym fakcie przełożonemu i uprawnionemu do wydania rozkazu.
8. Wydający rozkaz odpowiada za treść rozkazu i jego skutki, a wykonawca za sposób realizacji rozkazu.

IV. Zasady żołnierskiego zachowania. Postanowienia ogólne.

1. Żołnierze są zobowiązani do przestrzegania wobec siebie oraz osób cywilnych zasad etyczno-moralnych oraz zachowywać się z godnością.
2. Żołnierze są zobowiązani do zachowania kultury języka. Używanie słów niecenzuralnych świadczy o braku kultury osobistej.

V. Zasady żołnierskiego zachowania. Oddawanie honorów.

1. Żołnierze są zobowiązani oddawać honory w czasie służby i poza nią:
(1) Królowi Dreamlandu,
(2) Marszałkowi Armii Królewskiej,
(3) przełożonym i starszym stopniem.
2. Młodszy stopniem lub podwładny zawsze oddaje honor jako pierwszy.
3. Żołnierze oddają honory poprzez powiedzenie:
(1) Królowi Dreamlandu frazę „Czołem Wasza Królewska Mość”,
(2) Marszałkowi Armii Królewskiej, przełożonym i starszym stopniem frazę „Czołem Panie …”, gdzie w miejsce kropek wstawia się odpowiedni stopień wojskowy.
4. Posiadanie przez żołnierza, któremu oddaje się honory, tytułu honorowego należy zaznaczyć w wypowiadanej frazie poprzez zastąpienie słowa „Pan” lub „Pani” na frazę „Mości Panie” lub „Mości Pani”.

VI. Zasady żołnierskiego zachowania. Zwracanie się do siebie.

1. Przełożeni i uprawnieni do wydania rozkazu formułują następujące frazy po treści rozkazu: „Potwierdzić otrzymanie rozkazu. Rozkaz wykonać”.
2. Żołnierz otrzymujący rozkaz potwierdza jego otrzymanie używając słowa „Rozkaz” lub frazy „Tak jest”.
3. Żołnierze zwracają się do przełożonych za pomocą ich stopnia wojskowego poprzedzonego słowem „Pan” lub „Pani”, a w przypadku przełożonego noszącego tytuł honorowy słowem „Mości Pan” lub „Mości Pani”.
4. Przełożony zwraca się do podwładnego używając stopnia wojskowego lub zwracając się bezpośrednio.
5. W formułowaniu zwrotów używa się wersji skróconych dla następujących stopni wojskowych: generała brygady, generała grupy, generała dywizji, bosmana floty, porucznika marynarki i kapitana marynarki.
6. Przy przedstawianiu się lub podpisywaniu żołnierze używają pełnej nazwy stopnia.
7. Zwrócenie się do żołnierza przebywającego w obecności przełożonego lub starszego stopniem musi być poprzedzone prośbą o pozwolenie skierowaną do przełożonego lub starszego stopniem.

VII. Postępowanie służbowe. Droga służbowa.

1. Droga służbowa to obowiązujący sposób załatwiania spraw służbowych i osobistych. Polega na przekazywaniu rozkazów, decyzji, postanowień itp. od wyższego przełożonego przez niższego do wykonawcy oraz na przyjmowaniu meldunków, wniosków, skarg itp. od podwładnych przez wszystkich kolejnych przełożonych aż do tego, który rozstrzyga sprawę.
2. Drogę służbową pomija się:
(1) w sprawach niecierpiących zwłoki, o czym należy poinformować wszystkich pominiętych przełożonych,
(2) w sprawach wniosków o przeniesienie do innej jednostki wojskowej – wniosek do dowódcy rodzaju sił zbrojnych, po uzyskaniu zgody dotychczasowego przełożonego, chyba że wniosek o przeniesienie wynika z wcześniejszego zasadnego skarżenia się na swojego przełożonego,
(3) w sprawach wniosków o przeniesienie do innego rodzaju sił zbrojnych – wniosek do Marszałka Armii Królewskiej, po uzyskaniu zgody dowódcy rodzaju sił zbrojnych, w którym żołnierz obecnie służy,
(4) w sprawach skarg na przełożonych – skargi do dowódcy rodzaju sił zbrojnych, a jeżeli on jest przełożonym, wówczas do Marszałka Armii Królewskiej.
3. Żołnierz, który pomija drogę służbową w sprawach, które mogły być załatwione przez przełożonego, ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.

VIII. Termin postępowania służbowego.

1. Sprawy wnoszone przez żołnierzy przełożony rozpatruje niezwłocznie.
2. W sprawach, do rozpatrzenia których przełożony nie ma uprawnień lub z ważnych powodów nie może ich szybko rozpatrzyć, ma obowiązek powiadomić podwładnego o przyczynie zwłoki oraz pouczyć o sposobie i terminie rozpatrzenia sprawy.