Przywileje wojskowe

 

Jak stanowi decyzja Marszałka Armii Królewskiej o strukturze Armii Królewskiej ta składa się z wojsk koronnych (oddziałów zawodowej armii) i pospolitego ruszenia (armii poborowej). Od tego zróżnicowania zależy podział uprawnień werbunkowych i dowódczych pomiędzy zawodowych żołnierzy, którzy znajdują się w czynnej służbie wojskowej oraz szlachciców.

Postanowienie Marszałka Armii Królewskiej z dnia 4 października 2012 roku o przywilejach wojskowych szlachty Królestwa nadaje przywileje:

  1. Szlachcie Królestwa – może ona werbować i grupować oddziały wojsk lądowych pospolitego ruszenia pod chorągwią królewską i chorągwią herbową. Zależnie od posiadanego tytułu honorowego szlachcic może mieć pod swoim dowództwem:
    • chorągiew piechoty (łącznie 192 żołnierzy), jeżeli posiada dowolny tytuł honorowy,
    • dwie chorągwie piechoty i baterię artylerii (łącznie 480 żołnierzy), jeżeli posiada tytuł honorowy co najmniej wicehrabiego,
    • batalion piechoty, dwie baterie artylerii i szwadron kawalerii (łącznie 1.104 żołnierzy), jeżeli posiada tytuł honorowy co najmniej markiza,
    • batalion piechoty, dywizjon artylerii i dywizjon kawalerii (łącznie 1.728 żołnierzy), jeżeli posiada tytuł honorowy co najmniej księcia.

    Dodatkowo szlachta posiada przywileje wstępując do armii zawodowej. Każdy obywatel wstępujący do sił zbrojnych otrzymuje najniższy stopień podoficerski (kaprala lub mata), natomiast każdy szlachcic z tytułem co najmniej markiza – najniższy stopień oficerski.

  2. Miastu lub osadzie – może ono werbować i grupować oddziały wojsk lądowych pospolitego ruszenia pod chorągwią królewską i swoją chorągwią, jeżeli włada nim szlachcic z tytułu nadania ziemskiego, posiada zarządcę lub status twierdzy obronnej – wówczas może wystawić dwie chorągwie piechoty i dywizjon artylerii (łącznie 768 żołnierzy).
  3. Prowincji – może ona werbować i grupować oddziały wojsk lądowych pospolitego ruszenia pod chorągwią królewską i swoją chorągwią w sile pułku piechoty, dwóch dywizjonów artylerii i dwóch dywizjonów kawalerii (łącznie 4.704 żołnierzy), jeżeli namiestnikiem takiej prowincji jest szlachcic.

Wszystkie oddziały pospolitego ruszenia, niezależnie przez kogo powołane – są finansowane przez swoje dowództwo, chyba że Król lub Marszałek Armii Królewskiej wezwał ich do wykonania określonych zadań bądź stawili się na rozkazy Armii Królewskiej w obliczu wojny (do czego są obowiązane).